Engagement of the animal therapy in the rehabilitation of sociall y maladjusted youth: advantages and opportunities
Abstract
Full Text:
PDF (Język Polski)References
Baro E. (2004). Czworonożni „Terapeuci”, Współczesny model stosowania zwierząt w terapii – dojrzałe koncepcje i profesjonalizm. „Wspólne Tematy”, nr 7/8.
Bartkiewicz W. (2009). Lessie – lecz!. „Charaktery”, nr 3 (146).
Bohdanowicz I. (2010). Hipika w resocjalizacji osób uzależnionych od środków psychoaktywnych. „Wychowawca”, nr 9.
Brymora B. (2012). Pies w roli terapeuty. „Wychowawca”, nr 1.
Creed L. (2011). Szczeniak, jak labrador ocalił chłopca z ADHD. Wyd. Nasza Księgarnia, Warszawa.
Czapów Cz., Jedlewski S. (1971). Pedagogika resocjalizacyjna. PWN, Warszawa.
Czapów Cz. (1980). Wychowanie resocjalizujące. PWN, Warszawa.
Florczykiewicz J. (2009). Sztuka w resocjalizacji – terapeutyczne aspekty twórczości plastycznej. W: A. Jaworska (red.). Resocjalizacja – zagadnienia prawne, społeczne i metodyczne. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Francuz A. (2006). Hipoterapia w uzależnieniach. „Terapia Uzależnienia i Współ- Uzależnienia”, nr 1/2.
Franczyk A., Krajewska K., Skorupa J. (2012). Baw się poprzez animaloterapię. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Jurczyk M. (2007). Dogoterapia w wychowaniu osób nieprzystosowanych społecznie. „Opieka–Wychowanie–Terapia”, nr 3–4.
Konopnicki J. (1971). Niedostosowanie społeczne. PWN, Warszawa.
Machoś-Nikodem M. (2006). Nauka za pomocą psa. „Edukacja i Dialog”, nr 8.
Majewska B., Kohler R. (2005). Psy w terapii dzieci agresywnych i doświadczających przemocy. „Niebieska Linia”, nr 4/39.
McWhirter J. J. i in. (2001). Zagrożona młodzież. Wyd. Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Warszawa.
Nawarecka M. (2011). Dogoterapia z udziałem psa. „Remedium”, nr 3.
Opracowanie redakcyjne (2011). Pies w wychowaniu i terapii dziecka upośledzonego umysłowo, cz. I. „Wspólne Tematy”, nr 3.
Pawlik-Popielarska B. (2005). Terapia z udziałem psa. Wyd. VIA MEDICA . Gdańsk.
Raszewska M. (2010). Onoterapia – przyjemne z pożytecznym. „Przegląd Edukacyjny”, nr 5.
Reichman W. (2012). Hipoterapia dla osób z zaburzeniami psychicznymi, cz. II . „Wspólne Tematy”, nr 6.
Reichman W. (2012). Hipoterapia dla osób z zaburzeniami psychicznymi, cz I. „Wspólne Tematy”, nr 5.
Spionek H. (1974). Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. PWN, Warszawa.
Szecówka A. (2007). Kształcenie resocjalizujące. W: B. Urban, J. Stanik (red.). Resocjalizacja I. PWN, Warszawa.
Wells D. (2013). Zwierzaki na zdrowie. „Charaktery”, nr 1.
Wojtanowski W., Jankowicz-Szymańska A., Oleksy N. (2012). Terapeutyczne oddziaływanie hipoterapii na przykładzie Ośrodka w Jadownikach Mokrych. „Niepełnosprawność i Rehabilitacja”, nr 4.
Zając I., Grabara M., Puchar J. (2002). Hipoterapia w usprawnianiu dzieci autystycznych. „Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne”, nr 11.
Zimbardo Ph., Grrrig R. (2006). Psychologia i życie. PWN, Warszawa.
Materiały z Internetu: Bartosinska M. (wrzesień 2011). Lepszy niż prozac. „Kocie Sprawy”, nr 107. www.kociesprawy. pl (dostęp: 20.12.2013).
Czerkiewicz A. (grudzień 2011/styczeń 2012). Jak kot stał się lekiem na całe zło. „Kocie Sprawy”, nr 110. www.kociesprawy.pl (dostęp: 1. 01.2014).
Lichnerowicz M. Felinoterapia, czyli „leczenie kotem”. www.dogoterapeuta.wortale.net (dostęp: 1.01., 2014)
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2014.33.0.201
Date of publication: 2015-05-19 11:24:08
Date of submission: 2015-04-20 10:58:39
Statistics
Indicators
Copyright (c) 2015 Lublin Pedagogical Yearbook
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.