Behavioral Disorders with Antisocial Personality and the Consequences of Incorrect Diagnosis
Abstract
Introduction: The aim of the article was to present the problem of behavioral disorders and antisocial personality. Attention is paid to the indicators of behavioral disorders and the consequences of incorrect diagnosis. Lack of appropriate therapy may result in the development of an antisocial (dissociative) personality. Research Aim: The aim of the research was to show the relationship between behavioral disorders and antisocial personality. It was pointed out that the first symptoms of behavioral disorders can already be observed in young children (even at the age of 3-4). Evidence-based Facts: Permanent occurrence and intensification of antisocial behavior lead to behavioral disorders. The lack of an appropriate diagnosis and effective specialist intervention results in the development of antisocial personality. Summary: Children / adolescents who present abnormal behavior should be properly diagnosed. Medical, psychological and pedagogical help is necessary in order to reduce antisocial behavior that can lead to the development of antisocial personality.
Keywords
Full Text:
PDF (Język Polski)References
Barkley, R.A. i in. (1991). Adolescents with attention deficit hyperactivity disorder: patterns of behavioral adjustment, academic functioning, and treatment utilization. Journal of American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 30, 752–761. https://doi.org/10.1016/s0890-8567(10)80010-3
Butcher, J.N, Hooley, J.M., Mineka, S. (2018). Psychologia zaburzeń. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Copeland, W.E., Miller-Johnson, S., Keeler, G., Angold, A., Costello, E.J. (2007). Childhood Psychiatric Disorders and Young Adult Crime: A Prospective, Population-Based Study. American Journal of Psychiatry, 164 (11), 1668–1675. https://ajp.psychiatryonline.org/doi/pdf/10.1176/appi.ajp.2007.06122026 (dostęp: 19.04.2021)
Domurat, M. (2016). Zaburzenia zachowania. W: M. Jerzak (red.). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a szkolna rzeczywistość. (41-55, 40-55). Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe.
Fallon, J. (2020). Mózg psychopaty. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Gałecki, P., Pilecki, M., Rymaszewska, J., Szulc, A., Sidorowicz, S., Wciórk,a J. (red). (2018). Kryteria diagnostyczne zaburzeń psychicznych DSM-5. Wrocław: Edra Urban&Partner.
Iniewicz, G., Wiśniewska, D., Dziekan, K., Czuszkiewicz, A., (2011). Wzory przywiązania i zachowania agresywne wśród młodzieży z diagnozą zaburzeń zachowania i emocji, Psychiatria Polska, 2011/XLV (5), 703–711.
Jensen, P.S., Martin, D., Cantwell, D.P. (1997). Comorbidity of ADHD: implications for research, practice, and DSM-V. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 36, 1065–1079. https://doi.org/10.1177/108705479700200307
Juszczak, D., Korzeniewski, K. (2016). Analiza wybranych czynników psychospołecznych i psychopatologicznych u sprawców przestępstw seksualnych z trwałymi anomaliami osobowości. Seksuologia Polska, 14 (1), 13–18. https://doi.org/10.5603/13-18
Kądziela-Olech, H. (2015). Profil zaburzeń psychicznych na podstawie psychiatrii konsultacyjnej u pacjentów hospitalizowanych w wielospecjalistycznym dziecięcym szpitalu klinicznym. Pediatria i Medycyna Rodzinna 2015, 11 (2), 197–204. https://doi.org/10.15557/PiMR.2015.0017
Karasowska, A. (2006). Jak wychowywać i uczyć dzieci z zaburzeniami zachowania. Warszawa: Wydawnictwo Edukacyjne Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.
Kazdin, A.E., Weisz, J.R. (2006). Psychoterapia dzieci i młodzieży. Metody oparte na dowodach. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Kołakowski, A. (2018). Kliniczny obraz zaburzeń zachowania. W: A. Kołakowski (red.). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka (s.15-63). Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Konopnicki, J. (1964). Zaburzenia w zachowaniu się dzieci i środowisko. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe.
Lahey, B.B., Loeber, R., Burke, J.D., Applegate, B. (2005). Predicting Future Antisocial Personality Disorder in Males From a Clinical Assessment in Childhood. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 73 (3), 389–399. https://doi.org/10.1037/0022-006X.73.3.389
Namysłowska, I. (2012). Psychiatria dzieci i młodzieży. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich.
Opora R. (2011). Zaburzenia uwagi a niedostosowanie społeczne. Resocjalizacja Polska, 2, 275-285.
Pastwa-Wojciechowska, B. (2011). Psychologiczno-psychiatryczna problematyka psychopatii a potrzeby i praktyka opiniodawstwa w procesie stosowania prawa. Chowanna, 2, 159-177.
Pastwa-Wojciechowska, B., (2019). Psychopaci sprawcy przestępstw seksualnych. Gdańsk: Harmonia Universalis.
Pawlak, P. (2013). Dzieci z ADHD i ich rodzeństwo. Kraków: Impuls.
Pfiffner, L.J. (2004). Wszystko o ADHD. Kompleksowy, praktyczny przewodnik dla nauczycieli. Poznań: Zysk i Spółka.
Peterman, Sz. (2019). Antyspołeczne zachowania dzieci i młodzieży z rodzin dotkniętych przemocą domową. W: J. Sala (red). Zdrowa i mocna rodzina fundamentem społeczeństwa (s. 58-70). Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II. https://doi.org/10.15633/9788374387613.05.
Robins, L.N., Lewis, R.G. (1966). The Role of the Antisocial Family in Graduation and Crime: A Three-Generation Study. The Socjological Quartely. Official Journal of the Midwest Sociogical Society, T 7, 500-514.
Rolon-Arroyo, B., Arnold, D.H., Harvey, E. A. (2014). The predictive utility of conduct disorder symptoms in preschool children: a 3 year follow-up study. Child Psychiatry Human Development. 45, 329–337. https://doi.org/ 10.1007/s10578-021-01183-3.
Seligman, EP. Walker, E.F. Rosenhan, D.L (2006). Psychopatologia. Poznań: Wyd. Zysk i Spółka.
Sędek, A. (2019) Przejawy antyspołecznych zaburzeń osobowości młodzieży. Trudności diagnostyczno-terapeutyczne. Głos w dyskusji. W: S. Ŝudlo, (red.) Molodìžna polìtika: problemi ta perspektivi. (s. 65-73).Vipusk 9 – Drogobič. Legnicâ: Trek LTD.
Szwejka, Ł. (2015). Specyfika zaburzeń zachowania u uczniów szkół podstawowych. Społeczeństwo i Rodzina, 43 (i/2015), 106-118.
Siwek, S. (2010). Czynniki społeczne w genezie nieprawidłowego rozwoju i zachowania. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica, 14, 19-43.
Wiącek, R. (2005). Dzieci nadpobudliwe psychoruchowo w wieku przedszkolnym. Program terapii i wspomagania rozwoju oraz scenariusze zajęć. Kraków: Impuls.
Wolańczyk, T., Komender, J. (2004). Zaburzenia hiperkinetyczne. W: I. Namysłowska (red.). Psychiatria dzieci i młodzieży (s. 197-212). Warszawa: Wydawnictwo Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich.
Zawadzka, E. (2018). Zachowania o charakterze destrukcyjnym w okresie średniego dzieciństwa: norma czy patologia? Annales Uniwersitatis Mariae Curie-Skłodowska. Lublin – Polonia. Vol. XXXI, 3, 231-245. https://doi.org/ 10.17951/j.2018.31.3.231-245
Zoccolillo, M., Pickles, A., Quinton, D., Rutter, M. (1992). The outcome of childhood conduct disorder: Implications for defining adult personality disorder and conduct disorder. Psychological Medicine, 22, (4), 971 – 986. https://doi.org/10.1017/S003329170003854X
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2021.40.4.291-308
Date of publication: 2021-12-31 11:13:17
Date of submission: 2021-05-03 15:33:40
Statistics
Indicators
Copyright (c) 2021 Barbara Katarzyna Cygan
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.