Polska „szkoła twórcza” Henryka Rowida: implikacje dla rozwoju zawodowego
Streszczenie w języku polskim
Celem artykułu jest przybliżenie postaci i dorobku Henryka Rowida należącego do czołowych polskich pedagogów przełomu XIX i XX wieku. Na tle „szkół pracy” w różnych krajach pokazano główne idee „polskiej szkoły” pracy, zwanej także „szkołą twórczą”. Rowid w swoich programach odwołał się do wychowawczej roli pracy, dzięki której formuje się nie tylko umysł, ale i postawę młodego pokolenia. Te uniwersalne, ponadczasowe doświadczenia są warte wykorzystania jako stymulatory w rozwoju zawodowym współczesnej młodzieży.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Czarnecki K. (2008). Podstawowe pojęcia zawodoznawstwa. Sosnowiec.
Dewey J. (2006). Szkoła i dziecko. Warszawa.
Furmanek W. (2014). Humanistyczna pedagogika pracy. Rzeszów.
Kwiatkowski S., Bogaj A., Baraniak B. (2007). Pedagogika pracy. Warszawa.
Nowacki T. (2004). Leksykon pedagogiki pracy. Warszawa–Radom.
Rowid H. (1926). Szkoła twórcza. Podstawy teoretyczne i drogi urzeczywistnienia nowej szkoły. Warszawa.
Rowid H. (1958). Szkoła twórcza. Podstawy teoretyczne i drogi urzeczywistnienia nowej szkoły. Warszawa.
Szumski A. (1977). W walce o postępową szkołę. Rzecz o Henryku Rowidzie. Warszawa.
Wiatrowski Z. (2005). Podstawy pedagogiki pracy. Bydgoszcz.
Wołk Z. (2009). Kultura pracy. Etyka i kariera zawodowa. Radom.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2016.35.1.273
Data publikacji: 2017-02-21 11:17:42
Data złożenia artykułu: 2016-07-14 18:14:25
Statystyki
Wskaźniki
Prawa autorskie (c) 2017 Marian Piekarski
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.