Teacher humor styles based on Rod Martin's model. Pilot studies
Abstract
A humor is a new issue in pedagogy and recently it has been a subject of more advanced scientific research. The article presents the results of the empirical research, whose purpose was to diagnose teachers humor styles. The research sample, testing by the Humor Styles Questionnaire, was a group of 41 primary school teachers and kindergarten teachers. A survey revealed that teachers presented predominantly adaptive humor styles, definitely less often – non-adaptive. It was also noticed that humor styles level decrease along with the age and seniority.
Keywords
Full Text:
PDF (Język Polski)References
Bulzak A., Adamczyk M., Kordek M., 2016, Wzajemne relacje pomiędzy poczuciem humoru, stresem i wypaleniem zawodowym na przykładzie badań w grupie nauczycieli. „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika”, 13, 209–223.
Cann A., Taku K., 2010, Humor Styles, Positive Personality and Health. „Europe’s Journal of Psychology”, 6(3), 213–235.
Carroll N., 2018, Humor. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Höfner E., Schachtner H.U., 2012, Uzdrawiająca siła uśmiechu. Humor i prowokacja w terapii. Łódź, Wyd. Studio Astropsychologii.
Hornowska E., Charytoniuk J., 2011, Polska adaptacja Kwestionariusza Stylów Humoru (HSQ) R. Martina, P. Puhlik-Doris, G. Larsena, J. Gray i K. Weir. „Studia Psychologiczne”, t. 49, z. 4, 5–22.
Karłyk-Ćwik A., 2016, Style humoru wychowanków i wychowawców a klimat społeczny placówek resocjalizacyjnych dla nieletnich. „Resocjalizacja Polska”, 12, 173–194.
Kmita M., 2013, Humour and its Place in the Teacher Training. W: K. Łapot-Dzierwa (red.), A Teacher in the Contemporary Multicultural World. Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu Pedagogicznego.
Machlev M., Karlin N.J., 2016, Understanding the Relationship Between Different Types of Instructional Humor and Student Learning. „Sage Journals”, 1–9.
Martin A.R., 2003, Sense of humor. W: S.J. Lopez & C.R. Snyder (red.), Positive Psychology Assessment. A handbook of models and measures. Washington.
Martin R.A., 2007, The Psychology of humor: an integrative approach. San Diego: Elsevier Academic Press.
Martin R.A., Puhlik-Doris P., Lersen G., Gray. J., Weir K., 2003, Individual differences in uses of humor and their relation to psychological well-being: Development of the Humor Styles Ques-tionnaire. „Journal of Research in Personality”, 37, 48–75.
Musiatewicz M., 2014, Rola humoru w dialogu między uczniem a nauczycielem. W: E. Dunaj, I. Morawska, M. Latoch-Zielińska (red.), Humor w kulturze i edukacji. Lublin, Wydawnictwo UMCS, 249–263.
Radomska A., 2002, Rola poczucia humoru w proce-się radzenia sobie ze stresem – przegląd badań. W: I. Heszen-Niejodek, J. Matusiak (red.). Konteksty stresu psychologicznego. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 150–166.
Rusek A., 2012, Wielowymiarowość humoru. „Innowacje Psychologiczne”, t. 1, nr 1, 117–127.
Tomczuk-Wasilewska J., 2009, Psychologia humoru. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Tomczuk-Wasilewska J., 2010, Przegląd narzędzi do poczucia humoru. „Roczniki Psychologiczne”, t. XIII, nr 2, Wyd. KUL, Lublin, 73–100.
Źródła internetowe:
Chętkowski D., Blogbelfer, opublikowano: https://chetkowski.blog.polityka.pl/2007/09/28/nauczyciel-nie-smutas/ [dostęp: 3.06.2019].
Słownik języka polskiego PWN, opublikowano: https://sjp.pwn.pl/ [dostęp: 3.06.2019].
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2019.38.3.189-205
Date of publication: 2019-12-28 00:00:00
Date of submission: 2019-05-12 14:17:31
Statistics
Indicators
Copyright (c) 2020 Urszula Olejnik
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.