Walory moralne w działalności pedagogicznej

Streszczenie w języku polskim

W artykule jest rozpatrywany problem moralności w działalności pedagogicznej. Ustalono, że walory moralne zajmują centralne miejsce w systemie poradnictwa pedagogicznego. Zawierają one wewnętrzny impuls motywacji duchowej pedagoga i występują w relacjach z otaczającymi ludźmi. Głównym narzędziem świadomości moralnej pedagoga jest jego sumienie, które kształtuje się w trakcie samopoznania i jest poczuciem odpowiedzialności przed ludźmi i światem; to poczucie sprawiedliwości, ponieważ pedagodzy powinni obiektywnie traktować uczniów. Walory pedagogiczne są bodźcem do prowadzenia społecznej i zawodowej działalności pedagoga, są humanistyczne w swej istocie, ponieważ skupiają szeroką gamę wszystkich duchowych walorów społeczeństwa. Moralny autorytet pedagoga ma moralny status wśród grupy uczniów i kolegów z pracy – za jego pomocą nauczyciel reguluje zachowanie wychowanków, oddziałuje na ich światopogląd. Podkreśla się, iż duchowość pedagoga ujawnia się w: posiadaniu bogactw kulturowych, które ludzkość zgromadziła; emocjonalnym i zmysłowym wyrażeniu jego osobowości; kulturze pedagogicznego komunikowania się i takcie pedagogicznym. Pedagog może zrealizować swój potencjał jako: fachowiec z przedmiotu, osiągając przy tym głębię wiedzy z konkretnych dyscyplin; metodyk, wykazując swój twórczy potencjał i nieprzeciętność przy podejmowaniu decyzji metodycznych; badacz, pojmując i analizując koncepcje naukowe. Moralność działalności pedagogicznej determinuje moralną świadomość, moralne wizje, moralne relacje, moralną działalność pedagoga. Można założyć, że istota moralności jako zjawiska społeczno-duchowego polega na tym, że ogarnia ona branżę duchową, gdzie ustala się ją jako zestaw standardów, idealnych wzorców zachowania, które stanowią kodeks stosownego, moralnie pozytywnego zachowania, a także branżę społeczną, gdzie moralne normy i zasady ujawniają się w relacjach i działalności ludzi.