Ukraińska rodzina jako główny ośrodek wychowania dzieci (aspekt historyczno-pedagogiczny)

Streszczenie w języku polskim

Walory rodzinnego wychowania w ukraińskiej rodzinie niezmiennie znajdują się w centrum uwagi ukraińskich pedagogów. Rodzina ukraińska ukształtowała cały system wartości, które od dawnych czasów kultywują matkę i ojca, babcię i dziadka, ród i naród. Rodzice starają się rozbudzić u dziecka potrzebę poszukiwań swoich „korzeni” zarówno ze strony ojca, jak i matki, jednocześnie wpaja się dzieciom wartości odnoszące się do godności, honoru i dumy ze swoich przodków w celu upamiętnienia osiągnięć swojego rodu. W tym celu dzieci są angażowane do kontynuowania rodzinnych obyczajów, realizowania rodzinnych planów, marzeń, nadziei, odwiecznych pragnień ukraińskiego ludu. Dziecko swoim sercem, duszą i umysłem odczuwa potrzeby krewnych, zaczyna troszczyć się o dobro całego rodu, narodu, nacji. Pedagodzy zachęcają, by pielęgnować i doskonalić ludzką miłość, kierować się moralnością z pozycji życzliwości, sprawiedliwości, godności, prawdy i honoru, rozwijać pracowitość, kształtować nawyki gospodarcze, doceniać twórczość ludową itp. Obecnie wciąż aktualna jest pedagogika Wasyla Suchomłyńskiego oraz rodzinna pedagogika Mirosława Stelmachowicza. Pilną potrzebą jest odrodzenie tradycyjnego statusu ukraińskiej rodziny z jej nienaruszalnym autorytetem, małżeńską wiernością, szacunkiem do rodziców, miłością do dzieci jako podstawowego mechanizmu stabilizacji międzypokoleniowych relacji, gdyż rodzina potrzebuje obrony przed niekorzystnym antyhumanistycznym trendem, który jest narzucany dzieciom przez kino, telewizję, Internet itp. Dlatego zadaniem współczesnej nauki pedagogicznej jest wpajanie dzieciom „życiodajnych korzeni” rodzinnego doświadczenia wychowawczego oraz jego harmonijne splecenie na kanwie procesu pedagogicznego.