Wyślij tekst przez e-mail 
Ukryj
Pokaż wszystkie
Wykorzystywanie instytucjonalnych i innych form terapii przez uczniów z dysortografią
Streszczenie w języku polskim
W Polsce istnieje dobrze zorganizowany system pomocy terapeutycznej dla uczniów z dysortografią rozwojową. Celem badań była analiza sposobów korzystania przez dzieci i młodzież z dysortografią z oferty terapeutycznej i innych dostępnych form pomocy. Przeprowadzono badanie ankietowe drogą internetową. Uczestnikami badania byli zarówno rodzice jak i dzieci i młodzież z zaburzeniami w pisaniu. Na podstawie uzyskanych wyników wnioskuje się, że niemal każdy uczeń jest objęty jakąś formą pomocy terapeutycznej. Uczniowie korzystają z terapii instytucjonalnej zwykle tylko raz na tydzień, natomiast domowe ćwiczenia wykonują dwa–trzy razy w tygodniu. Rodzice i dzieci oceniają stosowane metody terapii jako średnio lub/i raczej skuteczne. 82% osób z dysortografią ocenia swoją systematyczność w pracy nad problemem jako bardzo niską, niską i przeciętną. Wskazane jest poszerzanie oferty pomocy terapeutycznych dla uczniów z zaburzeniami w pisaniu.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Arnold E.M., Goldston D.B., Walsh A.K., Reboussin B.A., Daniel S.S., Hickman E.,Wood F.B., 2005, Severity of emotional and behavioral problems among poor and typical readers. „Journal of Abnormal Child Psychology”, 33, 205–217.
Berninger V.W., Nielsen K.H., Abbott R.D., Wijsman E., RaskindW., 2008, Writing problems in developmental dyslexia: under-recognized and under-treated. „Journal of School Psychology”, 46(1), 1–21.
Bogdanowicz M.,2012,Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się w reformującej się szkole. W: I. Pietras (red.), Trudności w czytaniu i pisaniu – rozważania teoretyczne i praktyczne (42–70). Warszawa, Difin SA.
Bogdanowicz M., Bućko A., Czabaj, R.,2008, Modelowy system profilaktyki i pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom z dysleksją. Gdynia, Wydawnictwo Operon.
Borkowska A.R., Francuz P., Soluch P., Wolak T., 2014, Brain activation in teenagers with isolated spelling disorder during tasks involving spelling assessment and comparison of pseudowords. fMRI study. „Brain and Development”, 36, 786–793.
Bosman A.M.T., van Huygevoort M., Verhoeven L., 2006, Spelling feedback in an ICT-learning environment: Issues of proficiency, training efficiency, and transfer. „International Journal of Educational Research”, 45, 341–361.
Breteler M.H.M., Arns M., Peters S., Giepmans I., Verhoeven L., 2010, Improvements in spelling after QEEG-based neurofeedback in dyslexia: A randomized controlled treatment study. „Applied Psychophysiological Biofeedback”, 35, 5–11.
Brzezińska A., Jabłoński S., Ziółkowska B., 2014, Specyficzne i specjalne potrzeby edukacyjne. „Edukacja”, 2(127), 37–52.
Chodyna-Santus M., 2014, Dysleksja w mediach. „Przegląd Pedagogiczny”, 2, 249–266.
Francuz P., Borkowska A.R., 2013, Eye movement in isolated spelling disorder – An analysis using the dual route model of visual word recognition. „Journal of Neurolinguistics”, 26, 701–711.
Gebauer D., Enzinger Ch., Kronbichler M., Schurz M., Reishofer G., Koschutnig K., Kargl R.,
Goshwami U., 2011, A temporal sampling framework for developmental dyslexia. „Trends in Cognitive Sciences”, 15(1), 3–10.
IseE., Schulte-Körne G., 2010, Spelling deficits in dyslexia: evaluation of an orthographic spelling training. „Annals of Dyslexia”, 60,18–39.
Jaspers K.E., Williams R.L., Skinner Ch.H., Cihak D., Mc Callum R.S., Ciancio D.J., 2012, How and to what extent do two cover, copy, and compare spelling interventions contribute to spelling, word recognition, and vocabulary development? „Journal of Behavioral Education”, 21, 80–98.
Krasowicz-Kupis G., 2008, Psychologia dysleksji. Warszawa, PWN.
Krasowicz-Kupis G., Kochańska M., Bogdanowicz K.M., Wiejak D., Campfield D., Łuniewska M.,Haman E., 2015, Jak nauczyciel może wspomagać rozwój dzieci z zaburzeniami językowymi i ryzykiem zaburzenia uczenia się? Wybrane zagadnienia. Warszawa, Instytut Badań Edukacyjnych.
Leszczyński, R., 2008, Dysleksja jako ciągle aktualny problem pedagogiczny. „Nauczyciel i Szkoła”, 1–2, 9–18.
Mickiewicz J., 2009, Ćwiczenia usprawniające naukę czytania i pisania. Gdańsk, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr.
Pietras I., 2008, Dysortografia – uwarunkowania psychologiczne. Gdańsk, Wydawnictwo Harmonia.
Richards T.L., Berninger V.W., Fayol M., 2009, fMRI activation differences between 11-year-old good and poor spellers’ access in working memory to temporary and long-term orthographic representations. „Journal of Neurolinguistics”, 22, 327–353.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych. Dz. U. z 2010 r. nr 228 poz.1491.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych. Dz. U. z 2010 r. nr 228 poz. 1490.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. Dz. U. z 2013 r. poz. 532.
Skibska J., 2012, Mnemotechniki jako czynnik optymalizujący nabywanie przez dzieci umiejętności czytania i pisania. Kraków, Impuls.
Szczerbiński M., 2013, Ocena skuteczności programu terapeutycznego Ortograffiti. Badania pomorskie 2010–2011. Referat wygłoszony podczas międzynarodowej konferencji „Dysleksja i dyskalkulia w świetle wiedzy i praktyki interdyscyplinarnej”, organizatorzy: Instytut Psychologii UG, Polskie Towarzystwo Dysleksji. Gdańsk, 7–8.09.2013.
Talik E., Król K., 2014, Lęk szkolny a strategie radzenia sobie ze stresem u dzieci. Moderująca rola uogólnionego poczucia własnej skuteczności. Psychologia Rozwojowa, 19(3), 85–99.
Tewes U., Steffen S., Warnke F., 2003, Automatisierungsstörungen als Ursache von Lernproblemen. „Forum Logopädie”, 1, 24 – 30.
Viel-Ruma K., Houchins D., Fredrick L., 2007, Error self-correction and spelling: improving the spelling accuracy of secondary students with disabilities in written expression. „Journal of Behavioral Education”, 16, 291–301.
Zakrzewska B., 1996, Trudności w czytaniu i pisaniu. Modele ćwiczeń. Warszawa, WSiP.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2018.37.3.11-31
Data publikacji: 2019-04-19 10:35:37
Data złożenia artykułu: 2016-12-11 14:41:50
Statystyki
Wskaźniki
Prawa autorskie (c) 2019 Aneta Rita Borkowska, Piotr Francuz
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.