Internet bez barier? Osoby niewidome i słabowidzące o swoich doświadczeniach w sieci

Streszczenie w języku polskim

Wprowadzenie: Dostępność stron internetowych dla osób niewidomych i słabowidzących wynika z regulacji międzynarodowych (ONZ, 2006) oraz krajowych (Ustawa, 2019a; Ustawa, 2019b). Osoby z niepełnosprawnością wzroku są narażone na wykluczenie cyfrowe związane z brakiem dostępu do informacji wynikające z niedostosowania serwisów internetowych, jak również z ograniczeniem w dostępie do odpowiedniego oprogramowania, ułatwiającego korzystanie z Internetu.

Cel badań: Celem badań było poznanie opinii osób niewidomych i słabowidzących dotyczących zmian w dostępności do stron internetowych instytucji publicznych oraz prywatnych, ustalenie barier występujących w dostępie do treści zamieszczonych w serwisach internetowych oraz ustalenie możliwości, jakie stwarza Internet dla osób niewidomych i słabowidzących.

Metoda badań: Wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. W badaniach wzięły udział 102 osoby niewidome i słabowidzące. W analizie statystycznej skorzystano z testu H Kruskala–Wallisa oraz z testu U Manna–Whitneya.

Wyniki: Uzyskane wyniki dowodzą, że występują różnice istotne statystycznie w ocenie dostępności serwisów internetowych instytucji publicznych, instytucji bankowych, finansowych; w korzystaniu z czytnika ekranu (płatnego, darmowego); w korzystaniu z dofinansowania ze środków PFRON na zakup sprzętu/oprogramowania warunkowane poziomem wykształcenia, stopniem niepełnosprawności, płcią oraz miejscem zamieszkania badanych osób.

Wnioski: Dostępność stron internetowych instytucji publicznych uległa poprawie po uchwaleniu ustawy o dostępności z 2019 roku, częściowo również instytucji prywatnych. Osoby niewidome i słabowidzące napotykają na bariery: finansową oraz cyfrową związaną z dostępem do Internetu, część badanych osób jest narażona na wykluczenie cyfrowe, co utrudnia wykorzystanie możliwości, jakie stwarza im sieć.