Слухи, сплетни и мифы в среде белорусской пражской эмиграции (1921–1939)

Oльга Зубко

Streszczenie w języku polskim


Pogłoski, plotki i mity – informacyjne technologie działania na świadomość masową. Istotna różnica polega na tym, że pogłoska i plotka to nieformalne sposoby komunikowania masowego, podczas gdy mit stanowi środek wykorzystywany świadomie, często poddawany manipulacji. Z historycznego punktu widzenia pogłoski i plotki są specyficzną kulturalną i ko­munikatywną praktyką, wykorzystywaną zarówno w porozumiewaniu się indywidualnym, jak i grupowym (społeczeństwo i państwo), która ma negatywne i pozytywne aspekty.


Słowa kluczowe


mity, pogłoski, plotki, komunikacja, białoruskie praskie wychodźstwo

Pełny tekst:

PDF (Русский)

Bibliografia


Źródła:

Centralnyj gosudarstwiennyj archiw wysszych organow własti i uprawlenija Ukrainy w g. Kijewie (dalej – CGAVOVU Ukrainy), 3972, 1, 274. 2–5, 14.

Opracowania:

Buzina, Oleś. (2009). Wiernitie żenszczinam gariemy. Pobrano z: https://www. litmir. me/ br/?b=204841&p=3 (dostęp 29. 05. 2017).

Gorbatow, Dmitrij. (2012). Psichołogija słuchow i spletien. Sankt Pietierburg: Riecz.

Gorbatow, Dmitrij. (2009). Spletniczanije kak socyalno-psichołogiczeskij fienomien. Psichołogiczeskij żurnał, 30, s. 64–72.

Hryb, Tamasz. (2017). Wybranaje. Minsk: Knihazbor.

Jeremijiw, Mychajło. (1999). Z podebradśkych zarysiw. Widwidyny mytropołytom Andrejem Szeptyćkym Akademii. „Chronika-2000”. Ukrajinśkyj kulturołohicznyj almanach, s. 29–30, s. 211–213.

Kapferer, Żan-Noel. (2007). Briend nawsiegda: Sozdanije, razwitije, poddierżka cennosti Brienda. Moskwa: Wierszyna.

Korszuk, Uładzimir. (2006). Biełaruskaja sacyjalistycznaja hramada i prablemy nacyjanalnaj dziarżaunasci Biełarusi. Pracy histarycznaha fakulteta BDU: nawuk, 1, s. 32–39.

Kraluk, Petro. (2017). Marewo Rewoluciji. Ternopil: Nawczalna knyha – Bohdan. Serija „Ma-gistra vitae”.

Łosiew, Aleksiej (2009). Znak. Simwoł. Mif. Moskwa: Akadiemija RIF.

Łysiak-Rudnickij, Iwan. (2007). Mieżdu istorijej a politikoj. Moskwa- Sankt Pietierburg: Letnij sad „Bibliotieka ukrainskoj mysli”.

Maziepa, Issak. (2003). „Ukraina w ognie i burie riewolucyi”. 1917–1920. Kijew: Tiempora.

Mieszczeriakow, Boris, Zinczenko, Władimir. (2002). Bolszoj psichołogiczeskij słowar’. Moskwa: Spiektr.

Nariżnyj, Symon. (1942). Ukrajinśka emihracija. Kulturnaja pracia ukrajinśkoji emihraciji miż dwoma switowymy wijnamy. Cz. 1. Praha.

Russko-niemieckij awtorskij projekt. Słuchi w Rossii. Pobrano z: http://histsemee. ru/articles/44-sluhi-v-rossii-hh-v. html (dostęp 13. 03. 2016).

Szarkowśka, Ołena. (2014). „Dmytro Czyżewśkyj wważaw ukrajinśku literaturu ważływiszoju zahadkoju dla tych, chto z nym zustriczawsia” – 120 rokiw wid narodżennia wydatnoho ukrajincia. Pobrano z: http://gazeta. ua/articles/history_cizhevskij-zavzhdi-zalishavsya-zagadkoyu-dlya-tih-hto-z-nim… (dostęp 27. 05. 2017).

Taras, Anatolij. (2013). Kratkij kurs istorii Biełarusi IX–XXI wiekow. Pobrano z: http://www. e-reading. club/chapter. php/1039116/302/Taras_-_Kratkiy_kurs_istorii_Belarusi_IX-XXI_vekov. html (dostęp 27. 05. 2017).

Teliha, Ołena. (1999). „O kraju mij…”: Twory, dokumenty, biohraficznyj narys. Upor. prof. N. Myroneć. Kyjiw: Wydawnyctwo im. Ołeny Telihy.

Trus, Mikoła. (2013). Z archiwow Ludmiły Kraskowskaj. Belarusian Institute of Arts and Sciences. New York–Miensk.

Zubko, Olga. (w druku). Emigracyja – granica mirowozzrienij. „Kartina mira” praskich biełorusow (1921–1939). Matietriały Mieżdunarodnoj naucznoj konfieriencyi „Tradicyi duchownoj i matierialnoj kultury pograniczja”, Briest, 14–15 nojabria 2016 r.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/sb.2017.11.93
Data publikacji: 2018-03-21 08:34:35
Data złożenia artykułu: 2017-09-04 09:59:49


Statystyki


Widoczność abstraktów - 891
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF (Русский) - 0

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2017 Olga Zubko

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.