Oficer na kluczowej placówce – początki działalności płk. dypl. Wojciecha Fydy na stanowisku attaché wojskowego w Paryżu i w Brukseli

Streszczenie w języku polskim

Artykuł poświęcony jest osobie płk. dypl. Wojciecha Fydy – ostatniego polskiego attaché wojskowego w Paryżu i w Brukseli przed wybuchem II wojny światowej. W tekście, który otwiera cykl artykułów poświęconych temu oficerowi oraz jego działalności na paryskiej placówce, przedstawiono syntetycznie jego życie i karierę zawodową do momentu objęcia funkcji attaché. Znacznie obszerniej zarysowano okoliczności mianowania Fydy na stanowisko attaché oraz kluczowe aspekty jego działalności w pierwszych miesiącach pobytu w Paryżu – przede wszystkim skupiając się na roku 1936. W przypadku niektórych aspektów narracja artykułu wybiega aż po rok 1938; inne – jak kluczowy aspekt jego działalności: realizacja umowy kredytowej z Rambouillet w latach 1937–1938 – będą obszernie opisane w kontynuacji tego artykułu. Okres pełnienia przez Fydę obowiązków przedstawiciela polskiej armii w Paryżu – czyli lata 1936–1939 – był szczególnie ważny dla aktywizacji sojuszu polsko-francuskiego, zacieśniającego się wobec zagrożenia ze strony III Rzeszy, ale także podlegającego pęknięciom, ze względu na niektóre partykularne i rozbieżne cele polityki zagranicznej obu krajów. Owe wzajemne zbliżenia i zarazem tarcia przekładały się oczywiście na działalność attaché wojskowego w Paryżu. Niniejszy artykuł jest zatem także próbą analizy relacji polsko-francuskich przez pryzmat różnorodnych źródeł (raportów, sprawozdań, listów prywatnych) wytworzonych w attachacie paryskim, często odsłaniających nieznane kulisy wydarzeń przełomowych lub zupełnie dotąd nieopisanych.