Dźwięk jako terapeutyczna i duchowa forma upamiętniania oraz przywracania pamięci

Joanna Posłuszna

Streszczenie w języku polskim


Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN” prowadzi projekt historii mówionej, którego celem jest zbieranie relacji dotyczących m.in. przedwojennej dzielnicy żydowskiej w Lublinie. Brama Grodzka była kiedyś przejściem między chrześcijańską i żydowską częścią miasta, obecnie znajduje się w niej stała wystawa „Lublin. Pamięć miejsca”, która przedstawia życie codzienne w dzielnicy w perspektywie historycznej. Na wystawie znajdują się zdjęcia, listy, dokumenty, mapy oraz są na niej odtwarzane dźwięki. Głosy świadków, którzy przeżyli, dają żywy opis tego miejsca. Dźwięk jest nie tylko dodatkiem do dokumentów wizualnych, ale też funkcjonuje jako główne repozytorium pamięci.


Słowa kluczowe


pamięć; trauma; wojna; „Brama Grodzka – Teatr NN”

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Kubiszyn M. (2003), Historia (nie)mówiona, „Scriptores”, nr 2.

Kubiszyn M. (2004), Pamięć – Miejsce – Obecność, „Scriptores”, nr 3.

Kubiszyn M. (2006), Historia mówiona jako nośnik pamięci społecznej, [w:] W. Theiss, B. Skrzypczak (red.), Edukacja i animacja społeczna w środowisku lokalnym, Warszawa: Wydawnictwo Centrum Wspierania Aktywności Lokalnej CAL.

Kubiszyn M. (2007), Edukacja wielokulturowa w środowisku lokalnym. Studium teoretyczno-empiryczne na przykładzie Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” w Lublinie, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.

Kubiszyn M. (2010), Pamięć – Miejsce – Obecność. Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN”. Studium przypadku, [w:] M. Mendel, A. Zwierzchowska (red.), Tożsamość gdańszczan. Budowanie na (nie)pamięci, Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.

Kubiszyn M. (2015), Projekt „Historia mówiona miasta Lublina” Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN”. Samorządowa instytucja kultury w działaniach na rzecz ochrony wielokulturowego dziedzictwa środowiska lokalnego w jego niematerialnym wymiarze, [w:] J. Adamowski, K. Smyk (red.), Niematerialne dziedzictwo kulturowe: zakresy – identyfikacja – zagrożenia, t. 2, Lublin–Warszawa: Wydawnictwo UMCS, Narodowy Instytut Dziedzictwa.

Kula M. (2002), Nośniki pamięci historycznej, Warszawa: DiG.

Kuwałek R. (2003), Terra incognita, „Scriptores”, nr 2.

Łepkowski T. (1981), Historia ustna i „historia ludowa”, „Kwartalnik Historyczny”, nr 2.

Posłuszny Ł. (2013), Sposoby przywracające pamięć społeczną. Misteria pamięci, [w:] Z. Pasek, K. Skowronek, R. Tyrała (red.), Pozareligijne wymiary duchowości, Kraków: Wydawnictwo LIBRON – Filip Lohner.

Posłuszny Ł. (2014), Przestrzenne formy upamiętniania Zagłady, Kraków: Wydawnictwo Aureus.

Relacje mówione, http://teatrnn.pl/historiamowiona/node/16 (dostęp: 10.043.2017).

Skórzyńska I. (2007), Inscenizacje pamięci: misteria „nieobecności” w Lublinie, [w:] I. Skórzyńska, C. Lavrence, C. Pépin (red.), Inscenizacje pamięci, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.

Ziębińska-Witek A. (2011), Historia w muzeach. Studium ekspozycji Holokaustu, Lublin: Wydawnictwo UMCS.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/j.2017.30.1.87
Data publikacji: 2017-07-11 21:56:16
Data złożenia artykułu: 2017-05-29 13:03:39


Statystyki


Widoczność abstraktów - 821
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 1032

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2017 Joanna Posłuszna

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.