Przestrzeń i czas w "Poezjach" Stéphane’a Mallarmé: między fatalizmem immanentnym i rychłym ujściem
Streszczenie w języku polskim
Artykuł dotyczy poezji Stéphane’a Mallarmé odczytywanej w kontekście czasu i przestrzeni. Jeśli jest jasne, że połączenie przestrzeni i czasu, w ich różnych konfiguracjach, często uczestniczy aktywnie w dezintegracji figury poety, to w przypadku Stéphane’a Mallarmé metafizyczny kryzys ruchu (niemoc) i pamięci (żal) niszczy każdą możliwość wykorzystania ”tu” i „teraz”. Pochylając się nad wybuchem Lazuru będącego poza przestrzenią i poza czasem, „Lazuru ujrzanego podczas głodowej śmierci”(Mallarme, Dwagacje, 1889), autor artykułu ukazuje sposoby wysublimowanego poszukiwania „gdzieś indziej” i „niegdyś”, wynikającego z braku satysfakcji metafizycznej. Porażka w poszukiwaniu transcendencji staje się w pewnym sensie porażką uwolnienia się od ludzkiego bytu, a także porażką poezji niewypowiedzianego.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDF (Français (France))Bibliografia
Aish, Deborah Amelia Kirk. (1981). La métaphore dans l'œuvre de Stéphane Mallarmé. Ge-nève : Editions Slatkine.
Beausire, Pierre. (1974). Mallarmé : poésie et poétique. Paris : H. Champion.
Bellet, Roger. (1987). Stéphane Mallarmé, l’encre et le ciel. Paris : Editions Champs Val-lon.
Bertrand, Marchal. (1998). Mallarmé. Paris : Presses Paris Sorbonne.
Bourgain, Wattiau, Georges, Jean. (1996). Mallarmé ou la littérature au bord du gouffre : entre littérature et psychanalyse. Paris : Harmattan.
Gengoux, Jacques. (1950). Le symbolisme de Mallarmé. Paris : Nizet.
Giordano, Bruno. (1954). Des fureurs héroïques. Paris : « Les Belles Lettres ».
Granada, Gloria Melgarejo. (2009). Fragments et obstacles: Mallarmé et le 'génie' du livre inachevé/poésie et dédoublement esthétique. Berne : Peter Lang.
Lavelle, Louis. (1945). Du Temps et de l'éternité. Paris : Éd. Aubier-Montaigne.
Louette, Jean-François. (2002) Silences de Sartre. Toulouse : Presses Univ. du Mirail.
Mallarme, Stéphane. (2015). Poésies. Paris : Ligaran.
Mauron, Charles. (1968). Introduction à la Psychanalyse de Mallarmé, suivi de Mallarmé et le Tao et Livre. Genève : La Baconnière.
Mauron, Charles. (1986). Mallarmé l’obscur. Genève : Slatkine.
Poitras, Françoise. (1973). L'angoisse existentielle chez Mallarmé. Thèse de maîtrise. Mon-tréal : Department of french language and littérature, McGill University.
Poulet, Georges. (1976). Le point de départ, Etude sur le temps humain. Monaco : Éditions du Rocher.
Ruppli-Coursange, Mireille, Thorel, Sylvie. (2005). Mallarmé : la grammaire & le grimoire. Genève : Librairie Droz.
Stanguennec, André. (1992). Mallarmé et l'éthique de la poésie. Paris : Vrin.
Valentin, Basile. (1956). Les 12 clefs de la Philosophie. Trad. Eugene Canseliet. Paris : Ed. de Minuit.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/ff.2022.40.1.45-56
Data publikacji: 2022-09-29 11:55:56
Data złożenia artykułu: 2022-03-07 19:19:06
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2022 Boumy Koué Kévin
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.