Waloryzacja roli mitologicznych postaci kobiecych w interpretacjach Azamy, Huston, Lemoine’a oraz Py z przełomu wieków (1980–2020)

Dora Leontaridou

Streszczenie w języku polskim


W interpretacjach mitów antycznych w teatrze francuskim i frankofońskim z przełomu XX i XXI wieku postaci kobiece zyskują na znaczeniu w stosunku do ich pierwowzorów z hipotekstów. Dzieje się tak dzięki wykorzystaniu różnorodnych zabiegów. Niniejszy artykuł jest próbą przybliżenia tego zagadnienia, a przede wszystkim zbadania, w jaki sposób nadaje się większą wagę postaciom kobiecym w tragediach: Enchaîné autorstwa Oliviera Py, Iphigénie ou le péché des dieux Michela Azamy, Jocasta reine Nancy Huston oraz Médée, poème enragé Jean-René Lemoine’a. Utwory te wybrano między innymi z uwagi na ich reprezentatywny charakter w ukazywaniu waloryzacji roli postaci kobiecych wywodzących się z mitologii.


Słowa kluczowe


mity; kobiety; teatr francuski i frankofoński; przełom XX–XXI wieku; Oliver Py; Michel Azama; Nancy Huston; Jean-René Lemoine

Pełny tekst:

PDF (English)

Bibliografia


Sources

Azama, Michel. (1991). Iphigénie ou le péché des dieux. Paris: Editions Théâtrales.

Eschyle. (2019). Tragédies. Tome I. Prométhée enchaîné. Edited and translated by Paul Mazon. Paris: Les Belles Lettres.

Euripide. (2009). Tragédies. Tome I: Le Cyclope, Alceste, Médée, Les Héraclides. Edited and translated by Louis Méridier. Paris: Les Belles Lettres.

Euripide. (1983). Tragédies. Tome 7.1. Iphigénie à Aulis. Edited and translated by François Jouan. Paris: Les Belles Lettres.

Huston, Nancy. (2009). Jocaste Reine. Paris: Actes Sud.

Lemoine, Jean-René. (2013). Médée, poème enragé. Besançon: Les Solitaires Intempestifs.

Py, Olivier. (2012). La Trilogie de la guerre. Enchainé. Paris: Actes Sud.

Sophocles. (2009). Tragédies t. II. Œdipe Roi. Edited by Alphonse Dain and translated by Paul Mazon. Paris: Les Belles Lettres.

References

Béhar, Henri. (1981). La réécriture comme poétique ou le même et l’autre. Romanic Review, LXXII, pp. 56–59.

Castoriadis, Cornelius. (2008). La cité et les lois.Ce qui fait la Grèce. Paris: Seuil.

Delebecque, Edouard. (1951). Euripide et la guerre du Péloponnèse. Paris: Librairie C. Klincksieck.

Fix, Florence. (2010). Médée l’altérité consentie. Clermont-Ferrand: Presses Universitaires Blaise Pascal.

Loraux, Nicole. (1990). Les mères en deuil. Paris: Seuil.

Loraux, Nicole. (1999). La voix endeuillée: Essai sur la tragédie grecque. Paris: Gallimard.

Meier, Christian. (1991). De la tragédie grecque comme art politique. Paris: Les Belles Lettres.

Papadopoulos-Belmehdi, Ioanna. (2003). « Les mots qui voient ». Du tragique dans le Prométhée enchaîné. Kernos, 16, pp. 43–57.

Romilly, Jacqueline de. (1982). La tragédie grecque. Paris: PUF.

Siag, Jean. (2013). « Nancy Huston et Jocaste reine: paroles de femmes ». La presse.ca. Downloaded from: https://www.lapresse.ca/arts/spectacles-et-theatre/theatre/201303/04/01-4627698-nancy-huston-et-jocaste-reine-paroles-de-femmes.php (access: 12.06.2019).

Steiner Georges. (1991). Réelles présences. Les arts du sens. Paris: Gallimard.

Vernant, Jean-Pierre, Vidal-Naquet, Pierre. (1982). Mythe et tragédie en Grèce ancienne. Paris: La Découverte.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/ff.2020.38.2.251-265
Data publikacji: 2020-12-29 08:17:03
Data złożenia artykułu: 2020-03-31 19:28:18


Statystyki


Widoczność abstraktów - 1088
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF (English) - 654

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2020 Dora Leontaridou

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.