Zapewnienie jednolitego prawa precedensu w Słowenii. Utrwalone orzecznictwo, stare decisis oraz trzecie ujęcie

Streszczenie w języku polskim

Doktryna prawna utrwalonego orzecznictwa (jurisprudence constante) jest cywilno-prawnym ekwiwalentem doktryny stare decisis w porządku prawnym common law. Obydwie narodziły się z XIX-wiecznego ruchu pozytywistycznego krytykującego swobodę sądownictwa w przypadku wydawania orzeczeń precedensowych. O ile stare decisis rozwinęła się w normatywnie ważką doktrynę, zapewniającą spójne i konsekwentne orzecznictwo, o tyle jurisprudence constante nie rozwinęła się w takim stopniu. W niniejszym artykule omówiono, po krótkim historycznym wstępie dotyczącym rozwoju obu doktryn, ich najbardziej istotne różnice pod względem normatywnym, wskazując zarazem ich przyczyny. Ponadto przeanalizowano problemy doktryny cywilno-prawnej, w szczególności w słoweńskim systemie prawnym, jak również możliwość przeniesienia doktryny na gruncie common law do Słowenii oraz potrzebę wdrożenia trzeciego, alternatywnego, podejścia w celu zapewnienia jednolitości prawa precedensu w tym kraju.