Prezes Rady Ministrów jako organ podlegający kontroli sejmowej (w świetle regulacji normatywnych). Część II. Prezes Rady Ministrów jako organ podlegający kontroli sejmowej w innych swoich rolach ustrojowych

Streszczenie w języku polskim

Celem artykułu jest przedstawienie innych ról ustrojowych Prezesa Rady Ministrów jako organu podlegającego kontroli sejmowej, takich jak: jego pozycja w strukturach administracji rządowej (wobec wiceprezesów Rady Ministrów, ministrów poza rządem, „pozarządowych” organów rządowej administracji); pozycja Prezesa Rady Ministrów jako jednoosobowego naczelnego organu administracji rządowej; jego relacje z innymi naczelnymi organami państwowymi (Prezydentem, Sejmem, Najwyższą Izbą Kontroli). Rozważono też problem odpowiedzialności parlamentarnej Prezesa Rady Ministrów przed Sejmem.

Podejmując próbę generalnej oceny (rozważanego w częściach I i II artykułu) wpływu różnych czynników na status prawnoustrojowy Prezesa Rady Ministrów jako organu podlegającego kontroli sejmowej, stwierdzono między innymi, że: a) Prezes Rady Ministrów zajmuje bardzo silną pozycję i odgrywa wiodącą rolę w strukturach i mechanizmach funkcjonowania Rady Ministrów oraz w stosunkach z „pozarządowymi” organami rządowej administracji, b) pozycja Prezesa Rady Ministrów w kierowanej przez niego Radzie Ministrów (organie usytuowanym na pierwszym miejscu w strukturze władzy wykonawczej) oraz rozległy zakres jego kompetencji powodują, wraz z czynnikami o charakterze pozaprawnym, że to właśnie on odgrywa ważną rolę w całym systemie rządów RP. Te czynniki również przekonują, jak istotne znaczenie dla prawidłowego urzeczywistniania zasady podziału władzy i równowagi władz ma kontrola sejmowa aktywności Prezesa Rady Ministrów.