Ukryj
Pokaż wszystkie
Wyślij tekst przez e-mail Glosa do wyroku Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 17 października 2017 r. (III KK 103/17)
Streszczenie w języku polskim
Niniejsza glosa aprobuje stanowisko Sądu Najwyższego przedstawione w wyroku z dnia 17 października 2017 r. (III KK 103/17). Handel ludźmi nie może być rozumiany tylko jako transakcja handlowa, polegająca na przeniesieniu własności człowieka na inny podmiot w zamian za inne korzyści. Należy przy tym podkreślić, że nawet ewentualna zgoda pokrzywdzonego nie wpływa na przestępność tego procederu. Definicję handlu ludźmi należy rozumieć szeroko, a przy jego wykładni stosować przepisy prawa unijnego i międzynarodowego. Przy wykładni norm można jako wskazówkę interpretacyjną stosować normy prawa międzynarodowego, zwłaszcza normy samowykonalne, choć formalnie nie obowiązują one w porządku prawnym.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
LITERATURA
Barczak-Oplustil A., Obowiązywanie zasady nullum crimen sine lege. Wybrane problemy, „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2013, nr 3.
Chrzczonowicz P., Kapelańska-Pręgowska J., Handel organami z perspektywy prawa międzynarodowego oraz polskiego prawa karnego, „Przegląd Sejmowy” 2015, nr 6.
Daniluk P., Art. 115 § 22, [w:] Kodeks karny. Komentarz, red. R. Stefański, Legalis 2019.
Dylicka K., Zakres zastosowania aktów międzynarodowych w procesie interpretacji krajowych przepisów karnych na tle przestępstwa handlu ludźmi. Glosa do wyroku z dnia 17 października 2017 r., III KK 103/17, OSP 2019.
Górowski W., Przestępstwo handlu ludźmi (wybrane zagadnienia), „Państwo i Prawo” 2007, nr 12.
Hypś S., Art. 189a, [w:] Kodeks karny. Komentarz, red. A. Grześkowiak, K. Wiak, Legalis.
Karsznicki K., Analiza polskiego prawa pod kątem efektywności ścigania handlu ludźmi do pracy przymusowej, „Prokuratura i Prawo” 2009, nr 7–8.
Kiełtyka A., Glosa do wyroku SA z dnia 7 czerwca 2006 r., II AKa 116/06, LEX/el. 2010.
Kłączyńska N., Art. 189(a), [w:] Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, red. J. Giezek, LEX/el. 2019.
Królikowski M., Art. 189, [w:] Kodeks karny. Część szczególna, t. 1: Komentarz do artykułów 117–221, red. M. Królikowski, R. Zawłocki, Legalis 2017.
Ligęza-Turlakiewicz M., Turlakiewicz G., Człowiek jako dobro extra commercium w przestępstwie handlu ludźmi, „Prokuratura i Prawo” 2015, nr 5.
Miko F.T., Trafficking in Women and Children: The U.S. and International Response, Washington 2004.
Mozgawa M., Art. 189a, [w:] System Prawa Karnego, t. 10: Przestępstwa przeciwko dobrom indywidualnym, red. J. Warylewski, Legalis 2016.
Pomarańska-Bielecka M., Wiśniewski M., Handel ludźmi – nowelizacja KK. Część I, „Edukacja Prawnicza” 2011, nr 1.
Potulski J., Art. 253, [w:] Komentarz do niektórych przepisów Kodeksu karnego, LEX/el. 2003.
Radoniewicz F., Przestępstwo handlu ludźmi, „Prokuratura i Prawo” 2011, nr 10.
Sakowicz A., Przestępstwo handlu ludźmi z perspektywy regulacji międzynarodowych, „Prokuratura i Prawo” 2006, nr 3.
Tomczyk M., Zasada nullum crimen sine lege certa i jej ograniczenia języka etnicznego, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 2018, nr 2.
Zielińska E., O potrzebie zmian Kodeksu karnego w związku z ratyfikacją Protokołu o Zapobieganiu oraz Karaniu Handlu Ludźmi, „Studia Iuridica” 2006, nr 46.
Zoll A., Art. 189a, [w:] Kodeks karny. Część szczególna, t. 2, cz. 1: Komentarz do art. 117–211a, red. W. Wróbel, A. Zoll, LEX/el. 2017.
AKTY PRAWNE
Decyzja ramowa Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie zwalczania handlu ludźmi (2002/629/WSiSW) (Dz.Urz. UE L 203, 1.08.2002, s. 1–4).
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. 2019, poz. 1145 z późn. zm.).
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (t.j. Dz.U. 2018, poz. 1600 z późn. zm.).
Ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy o Policji, ustawy – Przepisy wprowadzające Kodeks karny oraz ustawy – Kodeks postępowania karnego (Dz.U. nr 98, poz. 626).
ORZECZNICTWO
Postanowienie SA w Katowicach z dnia 4 września 2013, II AKz 513/13, Biul. SAKa 2013, nr 4, poz. 16–17.
Postanowienie SN z dnia 17 marca 2000 r., I KZP 1/00, „Wokanda” 2000, nr 8, poz. 19.
Postanowienie SN z dnia 21 stycznia 2015 r., V KK 285/14, LEX nr 1622351.
Wyrok SA w Lublinie z dnia 7 kwietnia 2005 r., II AKa 75/05, KZS 2007, nr 7–8, poz. 85.
Wyrok SA w Szczecinie z dnia 2 lipca 2015 r., II AKa 48/15, LEX nr 178202.
Wyrok SN – Izba Karna z dnia 17 października 2017 r., III KK 103/17.
Wyrok SN z dnia 27 lutego 2019 r., V KK 458/17, LEX nr 2640563.
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 16 czerwca 2005 r., C-105/03, ZOTSiS 2005/6B/I-5285.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/sil.2020.29.3.313-322
Data publikacji: 2020-06-30 09:44:56
Data złożenia artykułu: 2019-11-03 04:00:30
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2020 Katarzyna Stokłosa
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.