На скрыжаванні гісторыі і легенды. „Чорная княгіня” Вольгі Іпатавай
Аннотация
Артыкул прысвечаны аповесці Чорная княгіня беларускай пісьменніцы Вольгі Іпатавай. Яго мэтай з’яўляецца адказ на пытанне, як апрацоўвае Іпатава гістарычныя тэмы і матывы, а таксама, як прадстаўляецца сувязь паміж гісторыяй і легендарнымі падзеямі, якія складаюцца на сюжэт яе твора (у прыватнасці перспектыва здарэнняў і канцэпцыя персанажаў). Прадметам дэталёвага аналізу з’яўляюцца выкарыстаныя Іпатавай мастацкія стратэгіі рэканструкцыі мінулага, а таксама паэтыка і эстэтыка яе твора. Аналіз тэксту прыводзіць да высновы, што Іпатава засяроджвае сваю ўвагу на індывідуальных лёсах персанажаў, з іх перспектывы падае апісанні, падзеі і дыялогі, у большай ці меншай ступені звязаныя з гісторыяй. Імёны рэальных асобаў, звязаных з гісторыяй пацвярджаюць іх гістарычнасць, легітымізуючы перажываныя імі дылемы і праблемы як гістарычныя, але ствараюць адначасова іншую, магчыма, больш важную, легендарную перспектыву падзеяў. Увага таксама звернута на выкарыстаныя пісьменніцай наратыўныя стратэгіі, спосаб спалучэння розных часавых перспектыў. Эта дазваляe паказаць гісторыю як паслядоўнасць падзей, якія вызначаюць індывідуальны лёс і паўплываюць на будучыню чалавека і нацыі.
Ключевые слова
Полный текст:
PDF (Język Polski)Литература
Źródła / Sources / Источники:
Ipatawa, Wolha. (2014). Czornaja kniahinia. W: Wolha Ipatawa. Wybranyja twory (s. 463–552). Minsk: Knihazbor. [Іпатава, Вольга. (2014). Чорная княгіня. В: Вольга Іпатава. Выбраныя творы (s. 463–552). Мінск: Кнігазбор].
Opracowania / Literature / Литература:
Janion, Maria, Żmigordzka, Maria. (1978). Romantyzm i historia. Warszawa: PIW.
Kempa, Tomasz. (2003). Dzieje rodu Ostrogskich. Toruń: Adam Marszałek.
Maldzis, Adam. (2010). Życcio i uznasiennie Uładzimira Karatkiewicza. Partret piśmiennika i czaławieka: litaraturaznauczaje ese. Minsk: Litaratura i Mastactwa. [Мальдзіс, Адам.(2010). Жыццё і ўзнясенне Уладзіміра Караткевіча. Партрэт пісьменніка і чалавека: літаратуразнаўчае эсэ. Мінск: Літаратура і Мастацтва].
Nicieja, Stanisław. (2011). Moje Kresy: Halszka z Ostroga. Wołanie z Wołynia, 3, s. 16–20.
Rakicki, Wiaczesław. (2000). Biełaruskaja żanczyna u Siaredniawieczczy. Pobrano z: https://www.svaboda.org/a/24866490.html (dostęp: 15.06.2017). [Ракіцкі, Вячaслаў. (2000). Беларуская жанчына ў Сярэднявеччы. Рэжым доступу: https://www.svaboda.org/a/24866490.html
(доступ: 15.06.2017)].
Ricoeur, Paul. (2007). Pamięć, historia, zapomnienie. Kraków: Universitas.
Rosiek, Stanisław. (2002). Legenda. W: Józef Bachórz, Alina Kowalczykowa (red.). Słownik literatury polskiej XIX w. (s. 468–473). Warszawa: Ossolineum.
Rusiecki, Arkadź. (2000). Uładzimir Karatkiewicz. Praz historyju u suczasnaść. Minsk: Mastackaja litaratura. [Русецкі, Аркадзь. (2000). Уладзімір Караткевіч. Праз гісторыю ў сучаснасць. Мінск: Мастацкая літаратура].
Szynkarenka, Wolha. (2002). Niastomnych poszukau daroha. Prablemy paetyki suczasnaj biełaruskaj histarycznaj prozy. Minsk: Biełaruskaja nawuka. [Шынкарэнка, Вольга.(2002). Нястомных пошукаў дарога. Праблема паэтыкі сучаснай беларускай гістарычнай прозы. Мінск: Беларуская навука].
Uszkiewicz, Pawieł. (2012). Naratyunyja stratehii biełaruskaj „żanoczaj” histarycznaj prozy (na przykładzie tworczasci Wolhi Ipatawaj). Studia Wschodniosłowiańskie, 12, s. 155–162. [Ушкевіч, Павел. (2012). Наратыўныя стратэгіі беларускай „жаночай” гістарычнай
прозы (на прыкладзе творчасці Вольгі Іпатавай). Studia Wschodniosłowiańskie, 12, с. 155–162].
White, Hayden. (2000). Poetyka pisarstwa historycznego. Kraków: Universitas.
Wrzosek, Wojciech. (2009). O myśleniu historycznym. Bydgoszcz: Oficyna Wydawnicza Epigram.
Zagórska, Sylwia. (2006). Halszka z Ostroga. Między faktami a mitami. Warszawa: DiG.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/sb.2018.12.103-113
Date of publication: 2019-03-27 08:16:36
Date of submission: 2018-05-10 21:44:49
статистика
показатели
Ссылки
- На текущий момент ссылки отсутствуют.
(c) 2019 Beata Siwek
Это произведение доступно по лицензии Creative Commons «Attribution» («Атрибуция») 4.0 Всемирная.