Transakcyjność jako metoda wspomagająca stanowienie i stosowanie prawa przez administrację

Streszczenie w języku polskim

Administracja publiczna coraz częściej sięga po transakcyjne metody działania, prowadzące zarówno do wydania aktów w postępowaniu jurysdykcyjnym, jak i do stanowienia prawa. W tym ostatnim przypadku widoczne jest to w nowym instrumencie prawnym, jakim jest zintegrowany plan inwestycyjny powiązany z umową urbanistyczną. Administracja rozszerza katalog umów zawieranych z sektorem prywatnym – nie jest to odpowiedź na nadzwyczajne wydarzenia, lecz część jej zwykłej działalności. Dzieje się tak, gdy administracja publiczna wydaje ramową decyzję, zwłaszcza w stosunkach gospodarczych, a następnie jej modyfikacje następują w drodze umowy czy też, od niedawna, w przypadku stanowienia prawa miejscowego. Transakcyjność umożliwia uzyskanie przez administrację dodatkowych środków czy realizację ważnych inwestycji celu publicznego, których wykonanie, gdyby miało być dokonane wyłącznie ze środków publicznych, odwlekłoby się w czasie. Dotyczy to rozwoju infrastruktury, realizowanego w ramach przedsięwzięć joint venture, w których podmioty prywatne będą właścicielami i operatorami aktywów, takich jak drogi i lotniska, po uzyskaniu rządowego wsparcia finansowego. W artykule podjęto próbę zdefiniowania tego zjawiska, przedstawienia obszarów występowania oraz oceny, jak ten transakcyjny model działania administracji oddziałuje na kwestie prawe.