Rola pedagogów specjalnych w motywowaniu do samowychowania młodzieży z niepełnosprawnością i młodzieży niedostosowanej społecznie

Joanna Ignatowicz-Nikiel, Katarzyna Ptaśnik-Cholewa

Streszczenie w języku polskim


W artykule dokonano analizy wybranych zasobów osobistych i kompetencji zawodowych pedagogów specjalnych, niezbędnych w procesie motywowania podopiecznych niepełnosprawnych i niedostosowanych społecznie do samowychowania. Przedstawione informacje są unikalne na tle dotychczasowych, jednostronnych analiz poświeconych powinnościom pedagogów specjalnych w zakresie wspomagania zdolności samorozwojowych wychowanków. W procesie motywowania podopiecznych do samorealizacji konieczne jest rozwijanie poczucia własnej wartości i potrzeb rozwojowych wychowanków oraz przygotowanie ich do samodzielnego funkcjonowania w społeczeństwie. W zaprezentowanych rozważaniach uwzględniono założenia psychologii humanistycznej i transgresyjnej koncepcji rozwoju człowieka.

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Baley S. (1946). Drogi samopoznania. Wiedza, Zawód, Kultura, Warszawa.

Gasik J. (2010). Pedagog specjalny w kształceniu uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. W: J. Głodkowska (red.). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Wyd. Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa,.

Hiszpańska B. (201). Prawda u podstaw samowychowania. Tow. Nauk. KU L, Lublin.

Jankowski D. (1999). Autoedukacja wyzwaniem współczesności. Wyd. A. Marszałek, Toruń.

Kocuj M. (2008). Pedagog specjalny we współczesnej rzeczywistości edukacyjnej. W: Z. Palak, A. Bujnowska (red.). Kompetencje pedagoga specjalnego. Aktualne wyzwania teorii i praktyki. Wyd. UMCS , Lublin.

Kozaczuk F., Urban B. (red.) (1997). Profilaktyka i resocjalizacja młodzieży. WSP , Rzeszów.

Kozielecki J. (2000). Koncepcje psychologiczne człowieka. Wyd. „Żak”, Warszawa.

Kozielecki J. (1987). Koncepcja transgresyjna człowieka. PWN, Warszawa.

Kozielecki J. (1997). Transgresja i kultura. Wyd. „Żak”, Warszawa.

Łukasiewicz W. (2000). Motywacja w najważniejszych systemach teoretycznych. W: J. Strelau (red.). Psychologia. Podręcznik Akademicki. Gdańskie Wyd. Psychologiczne, Gdańsk.

Matwijów B. (1994). Kształtowanie się człowieka w pedagogicznych koncepcjach XX wieku. Wyd. UJ, Kraków.

Moleda J., Mirosław K. (2010). Podniesienie efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały dla nauczycieli. MEN , Warszawa.

Obuchowska I. (2007). Adolescencja. W: B. Harwas-Napierała, J. Trempała (red.). Psychologia rozwoju człowieka. Charakterystyka okresów życia. PWN, Warszawa.

Okoń W. (1975). Nauczanie problemowe we współczesnej szkole. PWN, Warszawa.

Opora R. (2010). Resocjalizacja. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

Palka S. (2006). Metodologia, Badania, Praktyka pedagogiczna. Gdańskie Wyd. Psychologiczne, Gdańsk.

Sidor B. (2009). Podmiotowość osoby z niepełnosprawnością umysłową. W: A. Klinik (red.). Edukacja jako proces socjalizacji osób niepełnosprawnych. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

Wojciechowski B. (2007). Niepełnosprawność. Rodzina. Dostanie. Wyd. „Żak”, Warszawa.

Wyczesany J., Mikruta A. (red.) (2002). Kształcenie zintegrowane dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Wyd. Nauk. Akademii Pedagogicznej, Kraków.

http://www.unic.un.org.pl/dokumenty/Konwencja_Praw_Osob_Niepelnosprawnych. pdf (dostęp: 09.11.2013).




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2014.33.0.231
Data publikacji: 2015-05-19 11:24:09
Data złożenia artykułu: 2015-04-20 11:20:27


Statystyki


Widoczność abstraktów - 1103
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 575

Wskaźniki





Prawa autorskie (c) 2015 Lubelski Rocznik Pedagogiczny

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.