Podejście holistyczne. Geopolityka popularna 3.0 w koncepcji Daniela Bosa
Streszczenie w języku polskim
Artykuł ten opisuje się stworzone przez Daniela Bosa pojęcie geopolityki popularnej 3.0. Jego podstawową hipotezą jest uznanie tej koncepcji za mało przekonującą. W tradycji badawczej tej szkoły geopolityki typowe było i jest rozdzielenie studiów nad kreatorami znaczeń geopolitycznych w kulturze pop, czyli elitami (geopolityka popularna 1.0), a z drugiej strony osobno nad ich odbiorcami (geopolityka popularna 2.0). Rzadko podejmowano analizy procesu wytwarzania znaczeń geopolitycznych w artefaktach kultury pop. W ocenie D. Bosa jego holistyczne studia nad geopolitycznym znaczeniem militarnych gier video integrują badania nad tekstem, publicznością i produkcją. Jednak trudno uznać je za nowy nurt geopolityki popularnej. Albowiem odnoszą się do wąskiej sfery kultury pop, nastręczają dużo problemów ze spójnością ujęcia i mają ograniczoną przydatność do geopolitycznego badania innych artefaktów kultury pop. Zastosowanie terminu „geopolityka popularna 3.0” byłoby bardziej adekwatne dla badania interferencji między mediami społecznościowymi, popkulturą a geopolityką.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Bos, D. 2015. Answering the Call of Duty: The popular geopolitics of military-themed videogames. A thesis submitted for the degree of doctor of Philosophy in the School of Geography, Politics and Sociology at Newcastle University.
Bos, D. 2018. Popular geopolitics and the landscapes of virtual war, [w:] Popular Geopolitcs. Plotting an Evolving Interdiscipline R. A. Saunders, V. Strukov (red.), Wydawnictwo Routledge, London-New York.
Coulter, K. 2015. Film Geopolitics in Practice: Marketing The Miracle of Bern, „Geopolitics”, vol. 16, s. 949 ̶ 968. DOI: https://doi.org/10.1080/14650045.2010.535180.
Dittmer, J., Bos, D. 2019. Popular Culture, Geopolitics, and Identity, wyd. 2. Wydawnictwo Rowman&Littlefield, Lanhham.
Dittmer, J., Gray, N. 2010. Popular Geopolitics 2.0: Towards New Methodologies of the Everyday, „Geography Compass”, vol. 11, ss. 1664 ̶ 1677. DOI: https://doi.org/ 10.1111/j.1749-8198.2010.00399.x.
Dodds, K. 2005. Global Geopolitics. A Critical Introduction, Wydawnictwo Pearson Education Limited, Harlow.
Dodds, K. 2015. Popular Geopolitics and the „War on Terror”, https://www.e-ir.info/2015/05/10/popular-geopolitics-and-war-on-terror/ (dostęp: 23.10.2020).
Dodds, K. 2018. Popular Geopolitics 3.0: Social Media, Political Influence, and Power in an Uncertain Era, https://calendar.ou.edu/provost-events/event/66338-popular-geopolitics-30-social-media-political (dostęp: 23.10.2020).
Dodds, K. 2007. Steve Bells Eye: Cartoons, Geopolitics, and the Visualisation of the „War on Terror”, „Security Dialogue”, vol. 38, s. 157–177. DOI: https://doi.org/10.1177/0967010607078536.
Gray, J. 2021. The geopolitics of „platforms”: The TikTok Challenge, „Internet Policy Review”, vol. 10, ss. 1 ̶ 26. DOI: https://doi.org/10.14763/2021.2.1557.
Khanna, P. 2016. Connectography. Mapping the Future of Global Civilisation, Wydawnictwo Random House, New York.
Kolossov, V. 2003. High' and 'Low' Geopolitics: Images of Foreign Countries in the Eyes of Russian Citizens, „Geopolitics”, vol. 8, s. 121–148. DOI: https://doi.org/10.1080/714001015.
Macała, J. 2020. Tylko ziemia się nie zmienia. Wyobrażenia geopolityczne w polskiej muzyce popularnej po 1989 roku, Wydawnictwo FNCE , Poznań.
Minkner, K. 2019. O heterogenicznym statusie filmu politycznego, „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis: Studia Politologica”, nr 22, s. 100 ̶ 125. DOI: https://doi.org/ 10.24917/208113333.22.7.
Ó Tuathail, G. 1996. An anti-geopolitical eye: Maggie O’Kane in Bosnia 1992–1993, „Gender, Place and Culture. A Journal of Feminist Geography”, vol. 3, s. 171 ̶ 196. DOI: https://doi.org/10.1080/09663699650021873.
Ó Tuathail, G. 2003. Thinking critically about geopolitics, [w:] The Geopolitics Reader, G. Ó Thuathail, S. Dalby, P. Routledge (red.), Wydawnictwo Routledge, London–New York.
Pickering, S. 2017. Understanding Geography and War. Misperceptions, Foundations, and Prospects, Wydawnictwo Palgrave&Macmillan, London–New York.
Routledge, P. 2003. Anti-Geopolitics, [w:] The Geopolitics Reader, G. Toal, S. Dalby, P. Routledge (red.), Wydawnictwo Routledge, London–New York.
Said, E. W. 2018. Orientalizm, Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań.
Saran, S. (2020). Navigating the Digitalisation of Geopolitics, https://www.orfonline.org/expert-speak/
navigating-the-digitisation-of-geopolitics-60612/ (dostęp: 21.10.2021).
Saunders, R. A., Strukov, V. 2018. Introduction: theorising the realm of popular geopolitics, [w:] Popular Geopolitics. Plotting an Evolving Interdiscipline R. A. Saunders, V. Strukov (red.), Wydawnictwo Routledge, London–New York.
Strukov, V. 2018. Towards a new paradigm of resistance: theorising popular geopolitcs as an interdiscipline, [w:] Popular Geopolitics. Plotting an Evolving Interdiscipline, R. A. Saunders, V. Strukov (red.), Wydawnictwo Routledge, London–New York.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/k.2022.29.1.7-20
Data publikacji: 2022-09-13 11:18:39
Data złożenia artykułu: 2022-01-11 16:17:31
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2022 Jarosław Edward Macała
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.