Ukryj
Pokaż wszystkie
Wyślij tekst przez e-mail Współpraca kuratorów sądowych z funkcjonariuszami Służby Więziennej w readaptacji społecznej skazanych warunkowo zwolnionych z zakładu karnego
Streszczenie w języku polskim
Readaptacja osób opuszczających zakłady karne jest jednym z najbardziej istotnych problemów społecznych, a jednocześnie jednym z najrzadziej podejmowanych. Nadal w świadomości społecznej były skazany to ktoś „gorszy”, zagrażający bezpieczeństwu publicznemu. Powrotność skazanych do przestępstwa często wynika z braku pomocy i wsparcia ze strony wielu służb i instytucji do tego powołanych. Okres po opuszczeniu więzienia jest bardzo ważny i trudny, ponieważ wpływa na życie danej osoby. Przygotowanie do społecznej reintegracji więźnia rozpoczyna się już w zakładzie karnym i powinno być kontynuowane po jego zwolnieniu. Współpraca kuratorów sądowych z funkcjonariuszami służby więziennej stanowi nieodłączny i integralny aspekt pracy wychowawczo-resocjalizacyjnej, realizowanej w środowisku otwartym.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDF (English)Bibliografia
Andrews, D. A., Bonta, J. L. (2010). The Psychology of Criminal Conduct (5th ed.). New Providence. NJ: LexisNexis.
Andrews, D. A., Bonta, J., Hoge, R. D. (1990). Classification for effective rehabilitation. Rediscovering psychology, Criminal Justice and Behavior, 17(1), 19–52.
Bałandynowicz, A. (1996), Probacja. Wychowanie do wolności. Grodzisk Mazowiecki: Zakład Poligraficzny “Primum”.
Bałandynowicz, A. (1998) System probacji szansą na profesjonalny model kurateli sądowej. In: J. Szałański (ed.), Wina – Kara – Nadzieja – Przemiana. Łódź–Warszawa–Kalisz: COSSW.
Bałandynowicz, A. (2008) Resocjalizacja wspierająca w społeczeństwie wobec skazanych w warunkach kurateli sądowej. In: Z. Bartkowicz, A. Węgliński (eds.), Skuteczna resocjalizacja. Lublin: UMCS.
Bałandynowicz, A. (2012). Reintegracja społeczna skazanych wsparta na paradygmacie tożsamości osobowej, społecznej i kulturowo-cywilizacyjnej. Niepełnosprawność, 8, 9–39.
Bałandynowicza, A. (2009). Probacyjny model kurateli sądowej w Polsce. Probacja, 3–4, 78–112.
Barczykowska, A., Dzierżyńska-Breś, S. (2013). Profilaktyka oparta na wynikach badań naukowych (evidence-based practice). Resocjalizacja Polska, 4, 131–152.
Bulenda, T., Musidłowski, R. (2000). Realizacja przez administracje zakładów karnych i aresztów śledczych obowiązku zapewnienia osobom pozbawionym wolności bezpieczeństwa osobistego. In: Stan i węzłowe problemy polskiego więziennictwa, Cz. IV Wybrane instytucje kodeksu karnego wykonawczego w praktyce penitencjarnej, Biuletyn RPO nr 42. Warszawa: Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich.
Bulenda, T., Musidłowski, R. (2008). Dozór kuratora sądowego przy warunkowym zwolnieniu. In: J. Zagórski (ed.), Wykonywanie środków probacji i readaptacji skazanych w Polsce. Biuletyn RPO. Materiały nr 59 (pp. 139–176). Warszawa: Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich.
Bulenda, T., Musidłowski, R. (eds.) (2008). System penitencjarny i postpenitencjarny w Polsce. Warszawa: ISP.
Ciosek, M. (2008). Kara kryminalna i kara pozbawienia wolności. In: B. Urban, J. Stanik (eds.), Resocjalizacja, t. 1, Warszawa: PWN.
Dybalska, I. (2007). Przygotowanie do społecznej readaptacji skazanych w polskim systemie penitencjarnym realizowane przez Służbę Więzienną w zakładach karnych i aresztach śledczych.
In: B. Skafiriak (ed.), Pomoc postpenitencjarna w kontekście strategii i działań resocjalizacyjnych (pp. 159–170). Kraków: Oficyna Wydawnicza “Impuls”.
Dziadkiewicz, K. (2016). Kategoryzacja skazanych oddanych pod dozór kuratora sądowego, w świetle aktualnych zmian prawa karnego wykonawczego i przesłanek praktycznych stosowania taksonomii w pracy ze skazanym pozostającym w okresie próby. In: A. KarłykĆwik, D. Rybczyńska-Abel (eds.), Resocjalizacja – czarno na białym (pp. 189–202). Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne Akapit.
Frankfort-Nachmias, Ch., Nachmias, D. (2001). Metody badawcze w naukach społecznych. Poznań: ZYSK I S-KA Wydawnictwo.
Gałan, T. (2000). Przygotowanie do wolności skazanych opuszczających zakłady karne. In: Probacyjne środki polityki karnej – stan i perspektywy. Materiały z konferencji zorganizowanej przez Komisję Praw Człowieka i Praworządności, 20–21 października 2000r., 146–148.
Gierowski, J. K. (2005). Czynniki ryzyka i opiniowanie przemocy u adolescentów. Farmakoterapia w psychiatrii i neurologii, 2, 113–129.
Hołyst, B. (2010). Kryminologia. Warszawa: LexisNexis.
Hołyst, B. (2013). Skala Prognostyczna do Oceny Ryzyka Podjęcia Zachowań Przestępczych – indywidualna predykcja kryminologiczna. Probacja, 1, 5–28.
Keller, K., (1996). Kuratela penitencjarna. In: B. Hołyst, S. Redo (eds.), Problemy więziennictwa u progu XXI wieku (pp. 524–526). Warszawa – Wiedeń – Kalisz: Centralny Zarząd Służby Więziennej.
Kiryluk, M. (2008). Udział kuratora sądowego w przygotowaniu skazanego do życia po zwolnieniu – w trybie art. 164 kkw. In: J. Zagórski (ed.), Wykonywanie środków probacji i readaptacji skazanych w Polsce. Biuletyn RPO. Materiały nr 59 (pp. 201–226). Warszawa: Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich.
Kokorzecka-Piber, K. (2008). Przygotowanie skazanego do życia na wolności. In: T. Jedynak, K. Stasiak (eds.), Zarys metodyki pracy kuratora sądowego (pp. 423–460). Warszawa: LexisNexis.
Kokorzecka-Piber, M. (1999). Założenia, realizacja i perspektywy instytucji kuratora penitencjarnego. In: G. B. Szczygieł, P. Hofmański (eds.), Model społecznej readaptacji skazanych w reformie prawa karnego (pp. 214–230). Białystok: Wyd. “Temida 2”.
Kokorzecka-Piber, M. (2000). Założenia instytucji „kuratora penitencjarnego” i warunki jej wprowadzenia w okręgu białostockim In: Probacyjne środki polityki karnej – stan i perspektywy. Materiały z konferencji zorganizowanej przez Komisję Praw Człowieka i Praworządności, 20–21 października 2000r., 142–143.
Kowalska-EhrLich, B. (1985). Sadownictwo karne w Anglii. In: Prace Instytutu Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji, T. 9. Warszawa: Prace IPSIR.
Lelental, S., Odroczone warunkowe zwolnienie na czas niezbędny na przygotowanie skazanego do życia po zwolnieniu z zakładu karnego (art. 164–165 k.k.w.). In: G. B. Szczygieł, P. Hofmański (eds.), Model społecznej readaptacji skazanych w reformie prawa karnego (pp. 27–56). Białystok: Wyd. “Temida 2”.
Machel, H. (2003). Więzienie jako instytucja karna i resocjalizacyjna. Gdańsk: Wydawnictwo ARCHE.
Mellibruda, J. (1999). Ludzie pomagający ludziom z problemami alkoholowymi. Warszawa: IPZ.
Najwyższa Izba Kontroli (2015). Readaptacja społeczna skazanych na wieloletnie kary pozbawienia wolności. Informacja o wynikach kontroli, KPB-4101-006-00/2014, Nr ewid. 177/2015/P/14/044/KPB.
Pawela, S. (1977). Resocjalizacja recydywistów w systemie nadzoru ochronnego. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze.
Pilch, T., Bauman, T. (2001). Zasady badań pedagogicznych, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
Płatek, M, (1997). Europejskie Reguły Więzienne a polskie prawo i praktyka penitencjarna. Studia luridica, 34, 168–186.
Pomoc społeczna świadczona osobom opuszczającym zakłady karne. Informacja o wynikach kontroli (2019). NIK. Warszawa: Departament Pracy, Spraw Społecznych i Rodziny.
Postulski, K. (2014). Kodek karny wykonawczy. Komentarz. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
Rekomendacja Rec (2003) 22 Komitetu Ministrów Rady Europy dla państw członkowskich o warunkowym zwolnieniu. (2011). Przegląd Więziennictwa Polskiego, 72, 291–301.
Smrokowska-Reichmann, A. (2009). Amerykański Case Management wzorzec dla reform systemu pomocy społecznej w Polsce? cz. 1, Wspólne Tematy, 10, 3–9.
Stańdo-Kawecka, B. (2010). Ruch „What works” i „Nowa Resocjalizacja” – nowa perspektywa w polityce karnej. In: V. Konarska-Wrzosek, J. Lachowski, J. Wójcikiewicz (eds.), Węzłowe problemy prawa karnego (pp. 891–907). Warszawa: Wolters Kluwer.
Stańdo-Kawecka, B. (2014). Wybrane problemy profesjonalizacji organów probacyjnych i klasyfikacji sprawców oddanych pod dozór do grup ryzyka. Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego, 33, 11–39.
Szczepaniak, P. (2004). Aktualne problemy współpracy służb: socjalnej i penitencjarnej. In: W. Ambrozik, P. Stępniak (eds.), Służba więzienna wobec problemów resocjalizacji penitencjarnej. Poznań – Warszawa – Kalisz: COSSW.
Szczygieł, B. G. (2002). Społeczna readaptacja skazanych w polskim systemie penitencjarnym. Białystok: Wyd. “Temida 2”.
Szczygieł, G. (2001). Instytucja „kuratora penitencjarnego” w opinii skazanych, wychowawców i kuratorów zawodowych. In: B. Hołyst, W. Ambrozik, P. Stępniak (eds.), Więziennictwo – Nowe wyzwania (pp. 318–328). Warszawa – Poznań – Kalisz: COSSW.
Szczygieł, G. (2001). Przygotowanie skazanych do opuszczenia zakładu karnego (na przykładzie białostockiego modelu kurateli penitencjarnej). Przegląd Więziennictwa Polskiego, 31, 318–321.
Szczygieł, G. B. (2000). Próba oceny funkcjonowania instytucji kuratora penitencjarnego (opinie skazanych, wychowawców, kuratorów zawodowych). In: ABC kuratora penitencjarnego (doświadczenia z pracy kuratorów zawodowych). Białystok.
Sztuka, M. (2013). Anachronizm i aktualność. Idea resocjalizacji w sporze o nowoczesność. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Wasilewska, A. (1998). Kurator penitencjarny w zawodowo-społecznym modelu kurateli sądowej. In: J. Szałański (ed.), Wina – Kara – Nadzieja – Przemiana. Łódź – Warszawa – Kalisz: COSSW.
Węgliński, A. (2018). Resocjalizacja w środowisku otwartym z zastosowaniem metody zarządzania przypadkiem w dozorach kuratorskich. In: W. Ambrozik, A. Kieszkowska, K. Sawicki (eds.), Współczesne dylematy resocjalizacyjne – w stronę twórczej resocjalizacji. Kraków: Oficyna Wydawnicza “Impuls”.
Węgliński, A., Kuziora, G. (2016). W poszukiwaniu wychowującej kurateli sądowej. Lublin: UMCS.
Wójcik, D. (2013). Stosowanie w postępowaniu karnym narzędzi diagnostyczno-prognostycznych służących oszacowaniu ryzyka powrotności do przestępstwa. Prawo w Działaniu Sprawy Karne, 16, 59–102.
Zakres czynności kuratora zawodowego dla dorosłych na stanowisku kuratora penitencjarnego. (2000). In: ABC kuratora penitencjarnego (doświadczenia z pracy kuratorów zawodowych). (pp. 40–41). Białystok.
NORMATIVE ACTS
Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 czerwca 2016 r. w sprawie sposobu i trybu wykonywania czynności przez kuratorów sądowych w sprawach karnych wykonawczych, poz. 969.
Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 lutego 2013r. W sprawie sposobu wykonywania obowiązków i uprawnień przez kuratorów sądowych w sprawach karnych wykonawczych, poz. 335.
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dn. 25 sierpnia 2003 w sprawie regulaminu organizacyjno-porządkowego wykonywania kary pozbawienia wolności (Dz.U. 2003 nr 152 poz. 1493).
Ustawa – kodeks karny wykonawczy (Dz.U. 1997 nr 90 poz. 557).
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/j.2020.33.4.23-47
Data publikacji: 2021-01-25 12:17:12
Data złożenia artykułu: 2019-11-05 17:00:54
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2021 Andrzej Węgliński
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.