Osobowościowe wyznaczniki pracy nauczyciela przygotowującego do zawodów trudnych i niebezpiecznych na przykładzie pilota instruktora wojskowego statku powietrznego

Elżbieta Kalbarczyk

Streszczenie w języku polskim


W artykule przedstawiono analizę wyników badań własnych dotyczących wybranych cech osobowościowych pilota instruktora przygotowującego kandydata do wykonywania samodzielnych lotów. Badania zostały przeprowadzone w grupie 50 pilotów instruktorów przebywających na szkoleniu doskonalącym w Wyższej Szkole Oficerskiej Sił Powietrznych (WSOSP) w Dęblinie. W ramach badań własnych zastosowano narzędzie, które służy do pomiaru cech osobowości istotnych dla efektywnego funkcjonowania w danym zawodzie, tzn. Bochumski Inwentarz Osobowościowych Wyznaczników Pracy (BIP) Rudigera Hossiepa i Michaela Paschena.


Słowa kluczowe


cechy osobowości; pilot instruktor; uczeń pilot

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Biela, A. (1994). Błędy człowieka w sytuacjach podejmowania decyzji ryzykownych. Biuletyn 2(65) , 63–73.

Brzezińska, U., Jaworowska, A. (2014). Bochumski Inwentarz Osobowościowych Wyznaczników Pracy. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.

Kattenbach, A. (2016). Środowisko pracy pilota wojskowego. Annales UMCS. Sectio J, 29(4), 182–191, DOI: https://doi.org/10.17951/j.2016.29.4.183.

Krokowski, M., Rydzewski, P. (2002). Zarządzanie emocjami. Łódź: Imperia.

Makarowski, R., Smolicz, T. (2012). Czynnik ludzki w operacjach lotniczych. Człowiek, możliwości i ograniczenia – uwarunkowania psychofizjologiczne. Kosowizna: Adriana Aviation Sp. z o.o.

Martkowska, K. (2012). Psychologiczne uwarunkowania kompetencji społecznych. Warszawa: LiberiLibri.

Matczak, A. (red.). (2007). Inteligencja emocjonalna – kierunki i metody badań. Psychologia, Edukacja i Społeczeństwo, 4(1), 1–130.

McCrae, R.R., Costa, P.T. (1987). Validation of the five-factor model of personality across instruments and observers. Journal of Personality and Social Psychology, 52(1), 81–90, DOI: https://doi.org/10.1037//0022-3514.52.1.81.

Morawski, J. (1994). Gospodarka informacją w układzie pilot–samolot. Rzeszów–Warszawa: Redakcja Wydawnictw Uczelnianych Politechniki Rzeszowskiej.

Wiatrowski, Z. (2005). Podstawy pedagogiki pracy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego.

Super, D.E. (1957). The Psychology of Careers. New York: Harper and Row.

Ślusarski, J. (2013). Czy każdy pilot może być instruktorem? Analiza psychologiczna stanowisk pracy pilota i pilota-instruktora śmigłowca wojskowego. Dęblin: WSOSP.

Ślusarski, J. (2016). Pilot-instruktor jako nauczyciel przygotowujący kandydatów do zawodów trudnych i niebezpiecznych. Dęblin: WSOSP.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/j.2019.32.4.167-178
Data publikacji: 2019-12-31 17:08:27
Data złożenia artykułu: 2018-08-20 11:21:06


Statystyki


Widoczność abstraktów - 1318
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 536

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2019 Elżbieta Kalbarczyk

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.