Białystok i Podlasie w reportażu po 1945 r. Rzeczywistość i stereotypy (rekonesans)
Streszczenie w języku polskim
Celem artykułu jest opis stereotypów w reportażach książkowych o Białymstoku i Podlasiu oraz ich związków z rzeczywistością. Do analizy materiału wybrano hermeneutykę i analizę reprezentacji literackiej. Niniejszy artykuł jest rekonesansowym rozpoznaniem stereotypów w polskich reportażach o Podlasiu i Białymstoku, głównie książkowych, wydanych po 1945 r. We wnioskach pokazano, iż wiele z analizowanych tekstów zawiera podobne sformułowania i obrazowanie, a sposób opisu Podlasia nie zmienił się od reportażu Marii Dąbrowskiej. Autorzy przedstawiają te same elementy i warianty fabularne, a ich teksty nabierają wtedy cech stereotypowych i tendencyjnych.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDF (English)Bibliografia
Sources
Dąbrowicz Elżbieta (2018). Miasto bez… Wokół książki Marcina Kąckiego Białystok. Biała siła, czarna pamięć. In: Danuta Zawadzka, Marcin Lul, Elżbieta Dąbrowicz (eds.), Podlasie. Od „Terra Incognita” do „White Power”. Szkice z nowego regionalizmu literackiego(pp. 419–448).Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.
Dąbrowska, Maria. (1924). Brzydkie miasto. Bluszcz, 19–20, p. 279, 299–300.
Gałczyńska, Kira. (1988). Byłam szefową. Lublin: Krajowa Agencja Wydawnicza.
Jastrzębski, Bartosz, Morawiecki, Jędrzej. Skawiński Maciej. (2015). Jutro spadną gromy. Białystok: Fundacja Sąsiedzi.
Kącki, Marcin. (2015a). Białystok. Biała siła, czarna pamięć. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne.
Książek, Michał. (2015). Droga 816. Białystok: Fundacja Sąsiedzi.
Kącki, Marcin. (2015b). Usłyszałem, że zniszczyłem wizerunek Białegostoku. Wywiad z Jerzym Zawisakiem. Downloaded from: https://kultura.onet.pl/wiadomosci/marcin-kacki-uslyszalem-ze-zniszczylem-wizerunek-bialegostoku/xn5h27l (access: 01.11.2019).
Kapuściński, Zygmunt. (1962). Busz po polsku. Historie przygodne. Warszawa: Czytelnik.
Nesterowicz, Piotr. (2014). Cudowna. Warszawa: Dowody na Istnienie.
Niczyporowicz, Janusz. (1997). Kraina proroków. Białystok: Orthdruk.
Pawluczuk, Włodzimierz. (1974). Wierszalin. Reportaż o końcu świata. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Redliński, Edward. (1969). Ja w nerwowej sprawie. Warszawa: Iskry.
References
Horodecka, Magdalena. (2010). Zbieranie głosów. Sztuka opowiadania Ryszarda Kapuścińskiego. Gdańsk: Wydawnictwo Słowo/obraz Terytoria.
Jarosiński, Zbigniew. (1999). Nadwiślański socrealizm. Warszawa: IBL.
Krzywosz, Maciej. (2016). Cuda w Polsce Ludowej. Studium przypadku prywatnego objawienia maryjnego w Zabłudowie. Białystok: IPN.
Magdoń Andrzej. (2000). Reporter i jego warsztat. Kraków: Universitas.
Nizołek, Katarzyna, Sawicka-Mierzyńska, Katarzyna, Zawadzka, Danuta. (2015). Dyskusja oto czym jesteśmy/jesteście – zrozumieć Białystok (na marginesie książki Marcina Kąckiego „Białystok. Biała siła, czarna pamięć”. Pogranicze. Studia Społeczne, XXVI, pp. 169–184. DOI: 10.15290/pss.2015.26.10.
Nowacka, Beata, Ziątek, Zygmunt. (2008). Ryszard Kapuściński. Biografia pisarza. Kraków: Wydawnictwo Znak.
Pawluczuk, Włodzimierz. (1972). Światopogląd jednostki w warunkach rozpadu społeczności tradycyjnej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Siekierski, Stanisław. (1992). Książka literacka. Potrzeby społeczne i ich realizacja w latach 1944-1986. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Tabaszewska, Justyna. (2016). Dotkliwe historie. Teksty Drugie, 4, pp. 302–323. DOI: 10.18318/td.2016.4.20.
Wolny, Kazimierz. (1991). O poetyce współczesnego reportażu polskiego: 1945–1985. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej.
Wolny-Zmorzyński, Kazimierz. (2008). Reportaż. In: Zbigniew Bauer, Edward Chudziński (eds.), Dziennikarstwo i świat mediów (pp. 321–332). Kraków: Universitas.
Zawadzka, Danuta.(2018). Między archiwum i kanonem. Praca pamięci w literaturze regionu podlaskiego na przykładzie książek z 2015 roku. In: Danuta Zawadzka, Marcin Lul, Elżbieta Dąbrowicz (eds.),Podlasie. Od „Terra Incognita” do „White Power”. Szkice z nowego regionalizmu literackiego(pp. 221–252).Białystok: Uniwersytet w Białymstoku, Instytut Filologii Polskiej.
Ziątek, Zygmunt. (1999c). Wiek dokumentu. Inspiracje dokumentarne w polskiej prozie współczesnej. Warszawa: IBL.
Ziątek, Zygmunt. (2010a). Dwa dwudziestolecia. Literatura jako reportaż i reportaż jako literatura. In: Hanna Gosk (ed.), Nowe dwudziestolecie (1989–2009). Rozpoznania, hierarchie, perspektywy (pp. 353–365). Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.
Ziątek, Zygmunt. (2018b). Nowa formuła reportażu społecznego (Surmiak-Domańska i inni).In: Maryla Hopfinger, Zygmunt Ziątek, Tomasz Żukowski (eds.), Literatura bez fikcji. Między sztuką a codziennością. W stronę nowej syntezy (3)(pp. 43–72). Warszawa: IBL.
Żyrek-Horodyska, Edyta. (2017). Reportaż literacki wobec literatury. Korzenie i teorie. Pamiętnik Literacki, 4, pp. 119–131. DOI:10.18318/pl.2017.4.8.
Żyrek-Horodyska, Edyta.(2018). Kartografowie codzienności O przestrzeni (w) reportażu, Kraków: Instytut Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/ff.2020.38.1.215-231
Data publikacji: 2020-12-21 11:39:24
Data złożenia artykułu: 2019-11-05 13:55:19
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2020 Marek Kochanowski
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.