Użycia polskiego przyimka za w domenie czasu oraz jego hiszpańskich i francuskich odpowiedników

Beata Brzozowska-Zburzyńska

Streszczenie w języku polskim


W artykule opisano struktury przyimkowe, które powstają za pomocą polskiego przyimka za i służą do pełnienia trzech różnych funkcji semantycznych w domenie czasu. Porównano te konstrukcje z wyrażeniami pełniącymi te same funkcje semantyczne w języku hiszpańskim i francuskim. Podstawową inspiracją dla badań stała się monografia Martina Haspelmatha z 1997 roku, a także prace językoznawców polskich, amerykańskich, francuskich i hiszpańskich z zakresu gramatyki kognitywnej i badań nad przyimkiem. Poczynione obserwacje pozwoliły wskazać różnice oraz podobieństwa dotyczące zarówno struktury formalnej analizowanych wyrażeń, jak i semantycznych uwarunkowań użycia konkretnych przyimków lub wyrażeń przyimkowych.


Słowa kluczowe


przyimek za; funkcje semantyczne; domena czasu; studium porównawcze

Pełny tekst:

PDF (Español (España))

Bibliografia


Anscombre, Jean-Claude. (1993). Sur/sous: De la localisation spatiale à localisation temporelle. Lexique, 11, pp. 111–146.

Berthonneau, Anne-Marie. (1993). Avant-après. De l’espace au temps. Lexique, 11, pp. 41–109.

Brzozowska-Zburzyńska, Beata. (2017). Estudio contrastivo de las expresiones temporales de base nominal en espanol, frances y polaco. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Cifuentes, José Luis (1989). Lengua y espacio: Introducción al problema de la deíxis en español. Alicante: Universidad de Alicante.

Evans, Vyvyen. (2004). The Structure of Time. Language, meaning and temporal cognition. Amsterdam: John Benjamins Publishing Company.

Evans, Vyvyen. (2007). Leksykon językoznawstwa kognitywnego. Kraków: Universitas.

Haspelmath, Martin. (1997). From Space to Time. Temporal Adverbials in the World’s Languages. München: Lincom Europa.

Korpus Języka Polskiego PWN. Disponible en: https://sjp.pwn.pl/korpus (fecha de la consulta: 04.2022)

Lesz-Duk, Maria. (1995). Przyimkowe konstrukcje temporalne w języku polskim. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica, 33, pp. 57–64.

Przybylska, Renata. (2001). Typy relacji znaczeniowych między różnymi sensami przyimka. En: Zofia Cygal-Krupowa (ed.), Studia językoznawcze (pp. 251–262). Kraków: Universitas.

Przybylska, Renata. (2002). Polisemia przyimków polskich w świetle semantyki kognitywnej. Kraków: Universitas.

Przybylska, Renata. (2006). Spacjalizacja czasu w przyimkowych frazach temporalnych. Regularności i nieregularności. En: Anna Dąbrowska (ed.), Język a Kultura. Czas – język – kultura. Vol. 19 (pp. 45–60). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

Real Academia Española: Banco de datos (CREA) [en línea]. Corpus de referencia del español actual. Disponible en: http://www.rae.es (fecha de la consulta: 30.09.2022).

Talmy, Leonard. (1983). How language structures space. En: Herbert L. Pick, Linda P. Acredolo (eds.), Spatial Orientation (pp. 225–282). New York: Plenum Press.

Vandeloise, Claude. (1986). L’espace en français : Sémantique des prépositions spatiales. Paris: Seuil.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/ff.2022.40.2.227-240
Data publikacji: 2022-12-28 12:58:55
Data złożenia artykułu: 2022-10-10 22:38:47


Statystyki


Widoczność abstraktów - 531
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF (Español (España)) - 229

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2022 Beata Dorota Brzozowska-Zburzyńska

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.