Paweł Kaptur
ORCID ID Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, Wydział Humanistyczny
Polska

Paweł Kaptur – Polska, Kielce, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, Instytut Literaturoznawstwa i Językoznawstwa, Zakład Literatur Obcych; dr; specjalizacja: literaturoznawstwo; zainteresowania naukowe: społeczeństwo i polityka wAnglii za panowania Stuartów, angielska literatura polityczna i historyczna, literatura utopijna i dystopijna, angielska intymistyka, kultura kulinarna w literaturze (food studies); e-mail: pkaptur@ujk.edu.pl

Wybrane publikacje:

1. Kaptur, Paweł. (2020). “This sceptre isle”. Reflections on Shakespeare and Brexit. Kwartalnik Neofilologiczny, LXVII(4), s. 562–573.

2. Kaptur, Paweł.(2019). John Dryden as a Political Poet. Kielce: Wydawnictwo UJK.

3. Kaptur, Paweł. (2019). Guliwer w Kingsajzie. Czy Machulski czytał Swifta?. In: Małgorzata Krzysztofik (ed.), Z problematyki badań literaturoznawczych (s. 127–145). Kielce: Wydawnictwo Muzeum Narodowego w Kielcach.

4. Kaptur, Paweł. (2017). The King is Dead, Long Live The King – Transition and Continuity in John Dryden’s Threnoida Augustalis. In: Małgorzata Martynuska, Elżbieta Rokosz-Piejko (eds.), Revolution, Evolution and Endurance in Anglophone Literature and Culture (pp. 41–49). Frankfurt am Main: Peter Lang.

5. Kaptur, Paweł. (2016). Oblivion and vengeance: Charles II Stuart’s policy towards the republicans at the Restoration of 1660. Crossroads. A Journal of English Studies, 14(3), pp. 38–45.

Dziennik Samuela Pepysa oferuje nie tylko relacje świadka politycznych i społecznych wydarzeń w siedemnastowiecznej Anglii, ale również cenny wgląd w kulinarne nawyki londyńczyków. W sytuacji zagrożenia życia lub w momentach smutku i żalu, Pepys szuka sposobów na pocieszenie i zapomnienie zwracając się często w stronę swojej ulubionej przyjemności: jedzenia i picia w towarzystwie przyjaciół i bliskich. Artykuł jest próbą analizy tych wątków Dziennika Samuela Pepysa, w których autor traktuje tę aktywność jako formę eskapizmu w czasach zarazy i wielkiego pożaru w Londynie w roku 1666 oraz jako czynnik łagodzący społeczne napięcia, lęki i niepokoje.