Złe niewiasty w bajkach Biernata z Lublina

Halina Wiśniewska

Streszczenie w języku polskim


Zamierzamy przedstawić, jak Biernat z Lublina (1465–1529) pisze w bajkach (210) o kobietach. Stwierdzamy, że pisze rzadko (27 haseł) i ocenia je negatywnie. Panna to pochodnia ognista, mężatki krytykuje za złości, gadulstwo, zdrady małżeńskie i miłość do męża tylko do pogrzebu. Po raz pierwszy w polszczyźnie krytykuje miłośnice / kurwy za chciwość finansową i fałszywe, słodkie
słowa do młodzieńców, paniców, gamratów.
W bajkach ezopowych Biernata mamy więc kontynuację prześmiewczego, złośliwego, krytycznego obrazu niewiasty, co jako stereotyp trwa do dzisiaj.

Słowa kluczowe


Biernat z Lublina; bajki; literatura staropolska; renesans

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Brak bibliografii




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/ff.2013.31.0.79
Data publikacji: 2015-07-15 00:48:49
Data złożenia artykułu: 2015-07-14 23:01:19


Statystyki


Widoczność abstraktów - 613
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 295

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2015 Halina Wiśniewska

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.