Formalne właściwości "Bez dogmatu" Henryka Sienkiewicza w ocenie krytyki

Cezary Mateusz Zalewski

Résumé


W artykule zanalizowane zostały trzy aspekty dyskursku krytycznoliterackiego, jaki w latach 1891–1914 toczył się wokół powieści Henryka Sienkiewicza Bez dogmatu. Są to zagadnienia czysto formalne – typowość, modalność narracji oraz styl.


Mots-clés


Henryk Sienkiewicz, recepcja, Bez dogmatu

Texte intégral :

PDF (Język Polski)

Références


Antoniewicz, J.-B. (1892a). Bohater ostatniej powieści Sienkiewicza. Studium nad „Bez dogmatu”. Kraj, 8, s. 6.

Antoniewicz, J.-B. (1892b). Bohater ostatniej powieści Sienkiewicza. Studium nad „Bez dogmatu”. Kraj, 9, s. 6.

Bogusławski, W. (1931). H. Sienkiewicza „Bez dogmatu. Powieść współczesna”. W: K. Czachowski (red.). Henryk Sienkiewicz. Obraz twórczości. Warszawa: Gebethner i Wolff.

Chmielowski, P. (1891). Choroba woli. Ateneum, 1, s. 169-182.

Dzieduszycki, W. (1891a). Listy czytelnika. Gazeta Lwowska, 134, s. 2.

Dzieduszycki, W. (1891a, b). Listy czytelnika. Gazeta Lwowska, 134, s. 2; 140, s. 1.

Dzieduszycki, W. (1891b). Listy czytelnika. Gazeta Lwowska, 140, s. 1.

Ehrenberg, J.K. (1890). Z powodu powieści Sienkiewicza „Bez dogmatu”. Kurier Polski, 281, s. 1.

Górski, K.M. (1891). Najnowsza powieść H. Sienkiewicza. Biblioteka Warszawska, 1, s. 374-384.

Jaworski, S. (1993). Piszę, więc jestem. O procesie twórczym w literaturze. Kraków: Universitas.

Jeske-Choiński, T. (1891a). Powieści psychologiczne. Wiek, 26, s. 2.

Jeske-Choiński, T. (1891b). Powieści psychologiczne. Wiek, 27, s. 2.

Jeske-Choiński, T. (1891c). Powieści psychologiczne. Wiek, 28, s. 2.

Jeske-Choiński, T. (1891d). Powieści psychologiczne. Wiek, 29, s. 2.

Kenig, J. (1891a). Bez dogmatu. Powieść Henryka Sienkiewicza w trzech tomach. Niwa, 7, s. 109.

Kenig, J. (1891b). Bez dogmatu. Powieść Henryka Sienkiewicza w trzech tomach. Niwa, 8, s. 126.

Kozłowski, M.W. (1892). O dogmat. Ateneum, 4, s. 1-2.

Kozłowski, M.W. (1895). Manfred, hr. Henryk i Płoszowski jako przedstawiciele trzech pokoleń XIX stulecia. Ateneum, 4, s. 264-267.

Lutomski, B. (1892). Na czasie. Tygodnik Ilustrowany, 120, s. 242.

Lutomski, B. (1903). Niepotrzebni. Tygodnik Ilustrowany, 44, s. 863.

Marené, W. (1891). H. Sienkiewicz i jego ostania powieść. Dodatek Miesięczny Przeglądu Tygodniowego, 2, s. 176-177.

Morawski, M. (1890). Przegląd piśmiennictwa. Przegląd Powszechny, 28, s. 438-439.

Nitowski, J. (1891). Bez dogmatu. Bluszcz, 29, s. 228-230.

Paczoska, E. (1988). Krytyka literacka pozytywistów. Wrocław: Ossolineum.

Rz. [S.M. Rzętkowski]. (1891). Piśmiennictwo. Tygodnik Mód i Powieści, 11, s. 86-87.

Rz. [S.M. Rzętkowski]. (1891). Piśmiennictwo. Tygodnik Mód i Powieści, 11, s. 86-87.

Skrzycki [R. Dmowski]. (1891a). Bez dogmatu. Luźne notatki. I. Głos, 36, s. 428.

Skrzycki [R. Dmowski]. (1891b). Bez dogmatu. Luźne notatki. II. Głos, 37, 442.

Skrzycki [R. Dmowski]. (1891c). Bez dogmatu. Luźne notatki. III. Głos, 38, s. 452.

Skrzycki [R. Dmowski]. (1891d). Bez dogmatu. Luźne notatki. IV. Głos, 39, s. 462.

Starszewicz, L. (1901). „Bez dogmatu”. Kraj,11, s. 5.

Sztachelska, J. (2003). Czar i zaklęcie Sienkiewicza. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.

Sztachelska, J. (2003). Czar i zaklęcie Sienkiewicza. Białystok: Uniwersytet w Białymstoku.

Świętochowski, A. (1891). Ostatnie utwory H. Sienkiewicza. Prawda, 10, s. 117.

Tarnowski, S. (1895). Studia do historii literatury polskiej. T. 5. Henryk Sienkiewicz. Kraków: nakład autora.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/ff.2017.35.2.145
Date of publication: 2018-03-05 15:07:08
Date of submission: 2017-05-11 14:52:10


Statistiques


Visibilité des résumés - 1324
Downloads (from 2020-06-17) - PDF (Język Polski) - 690

Indicateurs



Renvois

  • Il n'y a présentement aucun renvoi.


Droit d'auteur (c) 2018, Cezary Mateusz Zalewski

Licence Creative Commons
Ce(tte) œuvre est mise à disposition selon les termes de la Licence Creative Commons Attribution 4.0 International.