The Polish honor in dictionaries
Abstract
The semantics of honor contains ‘integrity, honesty’, firmly entrenched in the word’s etymology (this was the original meaning of the word). In the 17th and 18th c. it was associated with unblemished reputation and meant ‘good name’. As the basic meaning of honor, 20th-c. dictionaries give ‘personal dignity’, and its connection with dignity is entrenched in synonyms and derivatives. Honor is associated with faithfulness to the word given, good behaviour, politeness and hospitality. Dictionaries point to the link between “honor” and men, rather than women, as well as typical men’s professions (honor zawodowy ‘professional honor’, honor górnika ‘miner’s honor’). In the sense of ‘good name’ is also attributed to women.
Keywords
Full Text:
PDF (Język Polski)References
Bartmiński Jerzy, 1988, Definicja kognitywna jako narzędzie opisu konotacji słowa, [w:] Konotacja, red. Jerzy Bartmiński, Lublin, s. 169--183. [Bartmiński Jerzy, 2007, Definicja kognitywna jako narzędzie opisu konotacji, [w:] Bartmiński Jerzy, Językowe podstawy obrazu świata, wyd. 2 uzupełnione, Lublin, s. 42--51.]
Bartmiński Jerzy, Żuk Grzegorz, 2009, Pojęcie równości i jego profilowanie we współczesnym języku polskim, „Etnolingwistyka” 21, s. 47--67.
Brzozowska Małgorzata (oprac.), 2006, Honor, [w:] Język – wartości – polityka. Zmiany rozumienia nazw wartości w okresie transformacji ustrojowej w Polsce. Raport z badań empirycznych, red. J. Bartmiński, Lublin, s. 122--126.
Chałasiński Józef, 1968, Kultura i naród. Studia i szkice, Warszawa.
de Lazari Andrzej, Polska pycha, „Rzeczpospolita” 7 X 2004.
ES Glog – Gloger Zygmunt, Encyklopedia staropolska ilustrowana, t. 1--4, Warszawa 1900--1903.
Puzynina Jadwiga, 1999, O honorze w języku i nie tylko, „Więź” 9, s. 40--47.
Słowniki
ESJP Bań – Bańkowski Andrzej, Etymologiczny słownik języka polskiego, t. 1--2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000.
DSS – Nagórko Alicja, Łaziński Marek, Burkhardt Hanna, Dystynktywny słownik synonimów, Kraków: Universitas, 2004.
ISJP Bań – Inny słownik języka polskiego, red. Mirosław Bańko, t. 1--2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000.
PSWP Zgół – Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 1--50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 1994--2005.
PSJP Zgół – Halina Zgółkowa, Podstawowy słownik języka polskiego z zarysem gramatyki polskiej, Poznań: Wydawnictwo Naukowe, 2008.
PSWB Cien – Witold Cienkowski, Praktyczny słownik wyrazów bliskoznacznych, Warszawa: Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1993.
SEJP Brück – Brückner Aleksander, Słownik etymologiczny języka polskiego, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1993 [wyd. 1: 1927].
SEJP Sław – Sławski Franciszek, Słownik etymologiczny języka polskiego, t. 1--5 (A--Łżywy), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego, 1952--1982.
SFJP Skor – Skorupka Stanisław, Słownik frazeologiczny języka polskiego, wyd. 3, t. 1--2, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1977.
SIJP Arcta – Michał Arct, Słownik ilustrowany języka polskiego, wyd. 3, Warszawa 1929 [wyd. 1: 1916].
SJJChP – Słownik języka Jana Chryzostoma Paska, red. Halina Koneczna, Witold Doroszewski, t. 1--2, Wrocław--Warszawa--Kraków: Ossolineum, 1965--1973.
SJP Dor – Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. 1--11, Warszawa: PWN, 1958--1969.
SJPPAN – Słownik języka polskiego XVII i 1. połowy XVIII wieku, Polska Akademia Nauk – Instytut Języka Polskiego, Kraków, 1996-- [w opracowaniu] (http://sxvii.pl/index.php?strona=hasloidhasla=4218).
SJP Szym – Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, t. 1--3, Warszawa: PWN, 1978--1981.
SL – Linde Samuel Bogumił, Słownik języka polskiego, t. 1--6, Warszawa 1807--1814 [wyd. 2: Lwów 1854--1860].
SP Kop – Kopaliński Władysław, Słownik przypomnień, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1992.
SSP Kurz – Słownik synonimów polskich, red. Zofia Kurzowa, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001.
SSiA – Pawlus Marta, Gajewska Beata, Słownik synonimów i antonimów, Bielsko Biała: PPU „Park” Sp. z o.o., 1999.
SW – Karłowicz Jan, Kryński Adam, Niedźwiedzki Władysław, Słownik języka polskiego, t. 1--8, Warszawa [wyd. 1: 1900--1927], wyd. fotooffsetowe: PIW, 1952--1953.
SWil – Słownik języka polskiego wyd. przez Maurycego Orgelbranda, t. 1--2, Wilno 1861.
SWO Sob – Słownik wyrazów obcych, red. Elżbieta Sobol, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000.
USJP Dub – Uniwersalny słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. 1--4, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003.
WSWB Bań – Wielki słownik wyrazów bliskoznacznych PWN, red. Mirosław Bańko, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005.
WSEHJP – Krystyna Długosz-Kurczabowa, Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/et.2013.25.23
Date of publication: 2013-01-05 00:00:00
Date of submission: 2015-09-06 23:08:53
Statistics
Indicators
Refbacks
- There are currently no refbacks.
Copyright (c) 2015 Monika Grzeszczak
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.