Ukryj
Pokaż wszystkie
Wyślij tekst przez e-mail Język i mowa w baśniach Eurazji. Część 1. Język zwierząt, roślin i przedmiotów
Streszczenie w języku polskim
bajka; komunikacja; język zwierząt, roślin i przedmiotów
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDF (Русский)Bibliografia
[ATU] Uther Hans-Jörg, 2004, The Types of International Folktales: A Classification and Bibliography, Helsinki: Academia Scientiarum Fennica. 3 vol. (FF communications, vol. 133–135).
[MT] Thompson Stith, 1958, Motifindex of folk-literature: a classification of narrative elements in folk-tales, ballads, myths … romances, exempla, fabliaux, jest-books, and local legends, Bloomington: Indiana University Press. 6 vol.
[TB] Thompson Stith, Balys Jonas, 1958, The oral tales of India, Bloomington: Indiana. University Press.
Aarne Antti, 1914, Der Tiersprachenkundige Mann und seine neugierige Frau, Helsinki: Academia Scientiarum Fennica (FF Communications, vol. 15).
Badalanova Geller Florentina, 2018, The Primordial Edenic Tongue. Or Why Animals Speak at Midnight on Christmas Eve, [in:] Bibel – Israel – Kirche: Studien zur judisch/christlichen Begegnung. Festschrift Rainer Kampling, Munster: Aschendorff, S. 437–446.
Bajuk Lidija, 2015, Njemušti jezik u hrvatskoj usmenoj književnosti, «Naučni trudove Plovdivski universitet „Paisij Hilendarski”», tom 53, kn. 1, s. 169–182.
Balzamo Elena, 2011, Contes et légendes de Suède, 2e éd., Paris: Flies France.
Basset René, 1926, Mille et un contes, récits et légendes arabes, vol. 3, Paris: Maisonneuve.
Benfey Theodor, 1864, Ein Märchen von der Thiersprache, [in:] Orient und Occident, insbesondere in ihren gegenseitigen Beziehungen, vol. 2, Göttingen: Dieterichschen Buchhandlung, S. 133–171.
Beynen G. Kollemans, 1978, The slavic Animal Language Tales, [in:] Internat. Congress of Slavists. American Contributions, vol. 2, ed. V. Terras, Columbus Ohio, p. 42–47.
Beynen G. Kollemans, 1990, Animal Language in the Garden of Eden Folktale Elements in Genesis, [in:] Signifying Animals. Human Meaning in the Natural World, ed. R. Willis, Londres, Boston: Unwin Hyman, p. 43–54.
Campbell A., 1892, Santal Folk Tales, Londоn: David Nutt.
Chardin Jean, 1711, Voyages de Mr. le chevalier Chardin en Perse, et autres lieux de l'Orient, vol. 5, Amsterdam: chez Jean-Louis de Lorme.
Chaudhury I.Rekha, Srivastava Vartika, 1974, Folk Tales of Haryana, New Delhi: Sterling Publishers.
Dähnhardt Oscar, 1909, Natursagen: eine Sammlung naturdeutender Sagen, Märchen, Fabeln und Legender, B. 2, Leipzig, Berlin: B. G. Teubner.
Dähnhardt Oscar, 1910, Natursagen: eine Sammlung naturdeutender Sagen, Märchen, Fabeln und Legender, B. 3, Leipzig, Berlin: B. G. Teubner.
Dido Andres, 1893, Contes estoniens, „Revue des traditions populaires”, t. VIII, p. 485–491.
El-Shamy Hassan M., 2016, Motific Constituents of Arab-Islamic Folk Traditions: A Cognitive Systemic Approach, Bloomington: Indiana University Press. 2 vol.
Fourcade Serge, 2004, Devenir un homme. Le parcours initiatique du héros dans trois contes de tradition orale : Le chasseur adroit (type 304), Le langage des animaux et la femme curieuse (type 670), Les trois langages (type 671/517), Thèse: Paris 7-Jussieu.
Frazer James G., 1888, The Language of Animals, „The Archaeological Review”, vol. 1, p. 81–91, 161–181.
Ginzberg Louis, 1997, Les legendes des Juifs, vol. 1, Paris: Cerf, Institut Alain de Rotschild.
Giraudon Daniel, 2011, Le trésor du breton rimé. Mimologismes d’oiseaux, Brest: Emgleo Breiz.
Grimm Âkob, Grimm Vil′gel′m, 1978, Skazki / per. G. Petnikova, Moskva: Hudožestvennaâ literatura.
Gura Aleksandr V., 1997, Simvolika životnyh v slavânskoj narodnoj tradicii, Moskva: Indrik.
Jannsen Harry, 1888/1889, Esthnische Märchen, „Zeitschrift für Volkskunde”, B. 1, s. 314–317.
Kerbelite Bonislava, 2001, Tipy narodnyh skazanij. Strukturno semantičeskaâ klassifikaciâ litovskih ètiologičeskih, mifologičeskih skazanij i predanij, Sankt-Peterburg (http://www.ruthenia.ru/folklore/kerbelite4.html).
Kolčin A., 1899, Verovaniâ krect′ân Tul′skoj gub., «Ètnografičeskoe obozrenie», kn. 42, №3, s. 1–60.
Lammel Annamaria, Nagy Ilona, 2006, La Bible paysanne, Paris: Bayard.
Müller Max, 1861, Lectures on the Science of Language, London: Longman, Green, Longman, and Roberts.
Neuman (Noy) Dov, 1954, Motif-Index of Talmudic-Midrashic Literature, PhD, Indiana University (http://folkmasa.org/motiv/noyam.php).
Petzoldt Leander (ed.), 1970, Deutsche Volkssagen, Munchen: Beck.
Pogodin Aleksandr L., 1895, Kosmičeskie legendy baltijskih narodov, «Živaâ starina», vyp. 3–4, s. 428–448.
Propp Vladimir Â., 1998. Morfologiâ volšebnoj skazki. Istoričeskie korni volšebnoj skazki, Moskva: Labirint.
Radenković Lubinko, 2001, Nemušti âzyk, [v:] Slovenska mitologija, Belgrad: Zepter Book World, s. 380–382.
Rosenberg Neil V., 1964, An Annotated Collection of Parrot Jokes, PhD, Indiana University.
Rošiânu Nikolae, 1979, Tradicionnye formuly skazki, Moskva: Nauka.
Róheim Géza, 1992, The Language of Birds, [in: ] A. Dundes (ed.), Fire in the Dragon and Other Psychoanalytic Essays on Folklore, Princeton: Princeton University Press.
Rusić Branislav, 1954, Nemušti jezik u predan′u i usmenoj kn′iževnosti južnih slovena : etnološka istraživan′a o pitan′u toga verovan′a kod nas i u nauci uopće, Skopije.
Sébillot Paul, 1882, Traditions et superstitions de la Haute-Bretagne, vol. 2, Paris: Maisonneuve et Larose.
Sébillot Paul, 1887, Les pourquoi, „Revue des traditions populaires”, vol. 2, p. 491–492.
Simonides Dorota, 2010, Dlaczego drzewa przestały mówić ? Ludowa wizja świata, Opole: Nowik.
Šmitek Zmago, 2013, Quand toutes les plantes pouvaient parler : la création du monde dans les légendes étiologiques slovènes, [in:] Contes et légendes étiologiques dans l’espace européen, Paris: Pippa, Flies France, p. 147–156.
Šmitek Zmago, 2017, Što peat pticite? Za životinskiot govor vo južnoslovenskiot folklor, «EtnoAntropoZum», № 16, s. 8–40.
Stow George William, 1905, The Native Races of South Africa. A History of the Intrusion of the Hottentots and Bantu into the Hunting Grounds of the Bushmen, the Aborigines of the Country, London: S. Sonnenschein Co.; New York: Macmillan Co.
Swanton John, 1929, Myths and Tales of the Southeastern Indians, „Bureau of American Ethnology Bulletin”, vol. 88, p. 1–275.
Teit J., 1919, Tahltan Tales, „Journal of American Folklore”, vol. 32, n° 124, p. 198–250.
Thuriet Charles-Emilien, 1892, Traditions de la Haute-Saône et du Jura, Paris: E. Lechevalier.
Turner Robert, 1944, Australian Jungle Stories, Legends of the Aborigines, Sydney: The Boy Scout’s Association.
Valriu Caterina, 2015, Contes et légendes d’Espagne, Paris: Flies France.
Van den Berg Marcel, 2000, Contes et légendes de Flandre, Paris: Flies France.
Vernemouze Arsène, 1901, Le Verbe animal, „La Croix cantalienne”, 1er décembre.
VÈSL, 2019, Vostočnoslavânskie ètiologičeskie skazki i legendy / pod red. G.I. Kabakovoj, Moskva: Neolit.
Voigt Vilmot 1996, Le langage des cloches en Europe, [in:] Cloches sonnailles: Mythologie, ethnologie et art campanaire, Aix-en-Provence: Edisud, p. 73–76.
Zelenin Dimitrij K., 1915, Opisanie ruskopisej Učenogo arhiva Imp. Russkogo geografičeskogo obŝestva, vyp. 2, Petrograd.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/et.2023.35.71
Data publikacji: 2023-08-31 13:19:44
Data złożenia artykułu: 2022-10-15 13:59:31
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2023 Galina Kabakova
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.