Geoprzestrzenne cechy układu historycznego i geograficznego oraz stan obecny masywów leśnych leśnictwa Busk (Ukraina)

Streszczenie w języku polskim

Celem artykułu jest zbadanie składu gatunkowego, struktury wiekowej oraz gospodarczego wykorzystania plantacji leśnych Buskiego Gospodarstwa Leśnego. Praktyczne znaczenie takiego opracowania wzrasta w kontekście reformy administracyjnej oraz uporządkowania zasobów ziemi nowopowstałych gmin oraz zapowiadanej w 2021 roku konsolidacji przedsiębiorstw leśnych. W badaniach wykorzystano materiały kartograficzne z różnych okresów, co pozwoliło nam prześledzić rozwój typowych obszarów leśnych od końca XVIII wieku do dnia dzisiejszego. Badania przeprowadzono w czterech przekrojach czasowych. Proponowane badanie przeprowadzono poprzez opracowanie materiałów statystycznych Buskiego Gospodarstwa Leśnego. Na podstawie tych danych zbudowano i przeanalizowano mapy składu gatunkowego, struktury wiekowej oraz zasobów drzewnych w sekcji leśnictwo. Ustalono, że charakterystycznymi cechami funduszu leśnego w regionie są: nierównomierna lesistość badanego terenu; znaczna różnorodności formacji leśnej w południowej części terenu gospodarstwa leśnego; położenie dużych obszarów leśnych w północno-zachodniej części gospodarstwa leśnego; dominacja w drzewostanach takich gatunków jak sosna, dąb, olcha; nieznaczne zwiększenie lesistości na niektórych terenach w wyniku tworzenia borów sosnowych na nieużytkach oraz aktywnej ekspansji olsów czarnych na podmokłych pastwiskach. Przeanalizowano podział funduszu leśnego na kategorie. Ustalono, że największy udział w funduszu leśnym Buskiego Gospodarstwa Leśnego zajmują lasy eksploatacyjne. Lasy ochronne stanowią 1,5% ogólnej powierzchni leśnej badanego regionu. Podaż lasów na mieszkańca we Wspólnocie Terytorialnej Krasne wynosi średnio 0,12 ha/mieszkańca, a w leśnictwie Busk 0,61 ha/mieszkańca.