Krajobrazy przyszłości – przestrzeń i (post)apokalipsa w powieści Philipa K. Dicka Prawda półostateczna

Streszczenie w języku polskim

Niniejszy artykuł stanowi studium prezentowanej w  powieści Philipa K. Dicka Prawda półostateczna wizji dystopijnego świata po trzeciej wojnie światowej. Autorka poddała analizie złożoną konstrukcję przestrzeni, ze szczególnym uwzględnieniem jej funkcji oraz struktury podzielonej horyzontalnie i wertykalnie, wraz z  dającymi się wyodrębnić fizycznymi i mentalnymi między-światami. Dodatkowo omówione zostało zastosowanie motywu postapokalipsy na różnych płaszczyznach powieści, m.in. w  konstrukcji postaci i  akcji. Artykuł opiera się również na założeniu, że kategoria przestrzeni może być badana przy pomocy metodologii zaproponowanej przez Jamesa Phelana, stosowanej wcześniej w  analizie postaci literackich. Dlatego wiodącym narzędziem metodologicznym stosowanym w artykule jest retoryczna teoria narracji.